Σκασμός, Αντωνάκη μου! #Novartis
γράφει η Ζωή Χατζηθωμά
Είναι αθώοι, εμείς φταίμε, που ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητες μας και βγάζαμε τα πόδια μας έξω από την κουβέρτα, όπως λέει ο σοφός μας λαός! Το Όσκαρ υποκρισίας και μαφίας ποιος θα το πάρει απόψε;
Μέχρι και δάκρυα είδαμε πριν λίγο στη Βουλή: τώρα κλαις, γιατί κλαις; Άσε, δεν τσιμπάμε πια, ξέρουμε καλύτερα και από πόνο και από αληθινά δάκρυα χρόνια τώρα, παλιές καραβάνες...
Μέχρι και αναφορές στον έρωτα και τη συζυγική αγάπη άκουσαν τα αυτάκια μας: Αυτοί είναι άντρες, να ζηλεύει η μάνα σου και να σου τη λέει την αχαϊρευτη που δεν βρήκες ένα τέτοιο θύμα να σε έχει στα πούπουλα! Πιο άθλιος πεθαίνεις!
Να με πάρει η ευχή, αυτό που με εξοργίζει είναι το ύφος, ο στόμφος, που ακόμη υψώνουν φωνή και μας υποτιμούν! Ρεσιτάλ φασισμού, μαφιόζων πρακτικές, κακοήθεια και απειλές με αλαζονικό κούνημα του δείκτη.
Χωρίς να είναι κυβέρνηση, μόνο χωμένοι στη βρωμιά μέχρι το λαιμό! Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί να μας έκαναν όσα μας έκαναν, αλλά να τα έκαναν από αγάπη. Όπως ο βιαστής, που συχνά ισχυρίζεται ότι αγάπησε το θύμα του! Επειγόντως οξυγόνο!
Σε άλλα νέα ωραία τα είπε απόψε ο Άκης στη Βουλή, ε;
- Όχι, ο Σαμαράς ήταν!
Καλά, ντε, δεν είδα καλά, έχω και μια ηλικία η γυναίκα!
- Σκασμός, Αντωνάκη μου!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου