Η βραβευμένη ταινία «Κλέφτες Καταστημάτων» προβάλλεται στον Χώρο Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις»
Με τη βραβευμένη
με Χρυσό Φοίνικα γιαπωνέζικη δραματική - αστυνομική ταινία του
Χιροκάζου Κορεέντα «Κλέφτες Καταστημάτων - Shoplifters» συνεχίζει τις
προβολές ο Χώρος Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις», την Κυριακή 24
Νοεμβρίου στις 8.00μμ.
Η νέα επιλογή των μελών & φίλων του «Καλλίπολις» αποτελεί ένα σχολιασμό των εθνικών ταξικών αντιθέσεων, που στρέφεται στη σκοτεινότερη γωνιά
της
πολύχρωμης βιτρίνας του ιαπωνικού ονείρου, ενώ οι σινεφίλ
μπορούν να απολαύσουν το αναψυκτικό, το ρόφημα ή το ποτό τους στον φιλόξενο
Χώρο.Η νέα επιλογή των μελών & φίλων του «Καλλίπολις» αποτελεί ένα σχολιασμό των εθνικών ταξικών αντιθέσεων, που στρέφεται στη σκοτεινότερη γωνιά
Λίγα
λόγια για την ταινία από το athinorama.gr:
Γιαπωνέζικη δραματική - αστυνομική ταινία, 2018, έγχρωμη, 121’, σε σκηνοθεσία Χιροκάζου Κορεέντα, με τους Λίλι Φράνκι, Σακούρα Άντο, Μίγιου Σασάκι.
Μια τετραμελής οικογένεια που επιβιώνει με εποχικές δουλειές και μικροκλοπές καταστημάτων βρίσκει στο δρόμο ένα εγκαταλελειμμένο κορίτσι, του οποίου αναλαμβάνει τη φροντίδα.
Γιαπωνέζικη δραματική - αστυνομική ταινία, 2018, έγχρωμη, 121’, σε σκηνοθεσία Χιροκάζου Κορεέντα, με τους Λίλι Φράνκι, Σακούρα Άντο, Μίγιου Σασάκι.
Μια τετραμελής οικογένεια που επιβιώνει με εποχικές δουλειές και μικροκλοπές καταστημάτων βρίσκει στο δρόμο ένα εγκαταλελειμμένο κορίτσι, του οποίου αναλαμβάνει τη φροντίδα.
Η
έννοια της συνύπαρξης επανέρχεται διαρκώς στο έργο του Χιροκάζου Κορεέντα, ενός
μινιμαλιστή συνεχιστή της ανθρωποκεντρικής κινηματογραφικής παράδοσης των
Γιασουχίρο Όζου και Μίκιο Ναρούσε.
Ανατόμος της μέσης ιαπωνικής τάξης, ο 56χρονος δημιουργός αναζητά μέσα από τα χαμηλότονα δράματά του τους δεσμούς εκείνους που συνέχουν μια κοινωνία, εστιάζοντας στο κουκούτσι της: την οικογένεια και τις ερμηνείες που εκείνη μπορεί να λάβει στην παρούσα πραγματικότητα.
Έτσι, από τα «Κανείς δεν Ξέρει» και «Μια Μέρα του Καλοκαιριού» μέχρι τα «I Wish» και «Πατέρας και Γιος», οι περίπλοκες οικογενειακές σχέσεις, η ενηλικίωση, η πατρότητα, η ανατροφή και η εξ αίματος κληρονομιά διερευνώνται μέσα από τα πάθη καθημερινών ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να βρουν τρόπους συναναστροφής και αλληλοκατανόησης.
Στους βραβευμένους με Χρυσό Φοίνικα «Κλέφτες Καταστημάτων» ο φακός του Κορεέντα, διακριτικού σχολιαστή των εθνικών ταξικών αντιθέσεων, στρέφεται στη σκοτεινότερη γωνιά της πολύχρωμης βιτρίνας του ιαπωνικού ονείρου, άμεσα συνδεδεμένου με την καταναλωτική ευδαιμονία και την επαγγελματική καταξίωση.
Εκεί συναντά την υπερήλικη Χάτσουε, τον γιο της Οσάμου, τη σύζυγό του Νομπούγιο και τον μικρό τους γιο Σότα, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα χαμόσπιτο δύο δωματίων με τη σύνταξη της γιαγιάς, περιστασιακές δουλειές και τακτικές «επιδρομές» πατέρα και γιου σε σούπερ μάρκετ και καταστήματα για τη δωρεάν προμήθεια αγαθών.
Η κατάστασή τους περιπλέκεται, όμως, ακόμη περισσότερο όταν ο Οσάμου και ο Σότα συναντήσουν στο δρόμο ένα κοριτσάκι που μοιάζει κακοποιημένο κι εγκαταλελειμμένο, το οποίο περιμαζεύουν στο σπίτι τους.
Διστακτική στην αρχή, η Νομπούγιο δέχεται τελικά να «υιοθετήσει» τη μικρή, η οποία γίνεται σταδιακά μέλος της αντισυμβατικής αυτής οικογένειας.
Όπως στο «Πατέρας και Γιος», στο οποίο η αληθινή σχέση γονιού και παιδιού δεν περιοριζόταν στα κοινά γονίδια (στο παρελθόν), αλλά είχε να κάνει με την ανατροφή και τη συμβίωση, το ζωντανό παρόν, έτσι κι εδώ η ουσία δεν βρίσκεται σε αυτά που οι κοινωνικοί κανόνες ορίζουν ως σημαντικά στη συνύπαρξη των ανθρώπων.
Η παραβατικότητα των φτωχοδιαβόλων του Κορεέντα ενέχει πολλαπλή έννοια, καθώς μια χούφτα αποκλήρων αποφασίζει να δημιουργήσει μια «αυτοσχεδιαστική» οικογένεια με όλα όσα έχει φέρει η ζωή στο δρόμο τους.
Το (μικρο)έγκλημα μπορεί να είναι ένα από αυτά, με τον ουμανιστή σκηνοθέτη να περιγράφει με ανάλαφρο λυρισμό και μια καλά κρυμμένη πίκρα το σύντομο ταξίδι τους στο όνειρο, αναρωτώμενος πάνω στις σύγχρονες ηθικές αξίες και ταξικές ανισότητες.
Οι διακριτικές απαντήσεις του ισορροπούν εκεί όπου η ανθρώπινη τραγωδία συναντά την κωμική πλευρά της καθημερινότητας κι εκεί όπου η αληθινή ζωή γίνεται η συναρπαστικότερη περιπέτεια: πίσω από τη διπλανή πόρτα.
Ανατόμος της μέσης ιαπωνικής τάξης, ο 56χρονος δημιουργός αναζητά μέσα από τα χαμηλότονα δράματά του τους δεσμούς εκείνους που συνέχουν μια κοινωνία, εστιάζοντας στο κουκούτσι της: την οικογένεια και τις ερμηνείες που εκείνη μπορεί να λάβει στην παρούσα πραγματικότητα.
Έτσι, από τα «Κανείς δεν Ξέρει» και «Μια Μέρα του Καλοκαιριού» μέχρι τα «I Wish» και «Πατέρας και Γιος», οι περίπλοκες οικογενειακές σχέσεις, η ενηλικίωση, η πατρότητα, η ανατροφή και η εξ αίματος κληρονομιά διερευνώνται μέσα από τα πάθη καθημερινών ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να βρουν τρόπους συναναστροφής και αλληλοκατανόησης.
Στους βραβευμένους με Χρυσό Φοίνικα «Κλέφτες Καταστημάτων» ο φακός του Κορεέντα, διακριτικού σχολιαστή των εθνικών ταξικών αντιθέσεων, στρέφεται στη σκοτεινότερη γωνιά της πολύχρωμης βιτρίνας του ιαπωνικού ονείρου, άμεσα συνδεδεμένου με την καταναλωτική ευδαιμονία και την επαγγελματική καταξίωση.
Εκεί συναντά την υπερήλικη Χάτσουε, τον γιο της Οσάμου, τη σύζυγό του Νομπούγιο και τον μικρό τους γιο Σότα, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα χαμόσπιτο δύο δωματίων με τη σύνταξη της γιαγιάς, περιστασιακές δουλειές και τακτικές «επιδρομές» πατέρα και γιου σε σούπερ μάρκετ και καταστήματα για τη δωρεάν προμήθεια αγαθών.
Η κατάστασή τους περιπλέκεται, όμως, ακόμη περισσότερο όταν ο Οσάμου και ο Σότα συναντήσουν στο δρόμο ένα κοριτσάκι που μοιάζει κακοποιημένο κι εγκαταλελειμμένο, το οποίο περιμαζεύουν στο σπίτι τους.
Διστακτική στην αρχή, η Νομπούγιο δέχεται τελικά να «υιοθετήσει» τη μικρή, η οποία γίνεται σταδιακά μέλος της αντισυμβατικής αυτής οικογένειας.
Όπως στο «Πατέρας και Γιος», στο οποίο η αληθινή σχέση γονιού και παιδιού δεν περιοριζόταν στα κοινά γονίδια (στο παρελθόν), αλλά είχε να κάνει με την ανατροφή και τη συμβίωση, το ζωντανό παρόν, έτσι κι εδώ η ουσία δεν βρίσκεται σε αυτά που οι κοινωνικοί κανόνες ορίζουν ως σημαντικά στη συνύπαρξη των ανθρώπων.
Η παραβατικότητα των φτωχοδιαβόλων του Κορεέντα ενέχει πολλαπλή έννοια, καθώς μια χούφτα αποκλήρων αποφασίζει να δημιουργήσει μια «αυτοσχεδιαστική» οικογένεια με όλα όσα έχει φέρει η ζωή στο δρόμο τους.
Το (μικρο)έγκλημα μπορεί να είναι ένα από αυτά, με τον ουμανιστή σκηνοθέτη να περιγράφει με ανάλαφρο λυρισμό και μια καλά κρυμμένη πίκρα το σύντομο ταξίδι τους στο όνειρο, αναρωτώμενος πάνω στις σύγχρονες ηθικές αξίες και ταξικές ανισότητες.
Οι διακριτικές απαντήσεις του ισορροπούν εκεί όπου η ανθρώπινη τραγωδία συναντά την κωμική πλευρά της καθημερινότητας κι εκεί όπου η αληθινή ζωή γίνεται η συναρπαστικότερη περιπέτεια: πίσω από τη διπλανή πόρτα.
Σημαντική υπενθύμιση:
Οι ενδιαφερόμενοι/ες για συμμετοχή στο Μάθημα Μπριτζ, στο Ρέικι και τη Γυμναστική, καθώς και στα σεμινάρια κοσμήματος που θα συνεχισθούν τον Δεκέμβριο, θα πρέπει να επικοινωνούν στο τηλέφωνο 6970081056, ώστε να καθοριστούν τα τμήματα και οι συνεδρίες.
Στο ίδιο τηλέφωνο οι ενδιαφερόμενοι/ες θα πρέπει να δηλώσουν συμμετοχή, ώστε να ορισθεί η ημερομηνία (η μέρα θα είναι Σάββατο) για την εκδρομή/ξενάγηση στο Μουσείο Μπελογιάννη στην Αμαλιάδα.
Παράλληλα ο Χώρος συγκεντρώνει διάφορα αντικείμενα που δεν είναι χρήσιμα στους κατόχους τους, τα οποία θα εκτεθούν στο Παζάρι του Δεκεμβρίου.
Για το «Καλλίπολις»:
Ο Χώρος Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις» έχει την έδρα στο Ελληνικό (Καλλιπόλεως 33) και βρίσκεται 200 μέτρα από τον τερματικό σταθμό του μετρό και 100 μέτρα από την Ιασωνίδου.
Ο Χώρος λειτουργεί καθημερινά και τις 7 μέρες της εβδομάδας από τις 7.00μμ.
Για την αμεσότερη και πληρέστερη ενημέρωσή σας, μπορείτε να ανατρέχετε στην Ομάδα και τη Σελίδα του Χώρου στο facebook καθώς και στο κανάλι του στο YouTube.
Διαβάστε:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου