Η δραματική ταινία «Το Διαζύγιο: Η Δίκη της Viviane Amsalem» προβάλλεται στον Χώρο Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις»
Ένα γυρισμένο εξ ολοκλήρου στη δικαστική αίθουσα καταγγελτικό δράμα, το οποίο διαθέτει χιούμορ και αφηγηματική σπιρτάδα, επιλέγει για αυτή την Κυριακή η Ομάδα Κινηματογράφου του «Καλλίπολις», ενώ οι σινεφίλ μπορούν να απολαύσουν το αναψυκτικό, το ρόφημα ή το ποτό τους στον φιλόξενο Χώρο.
Λίγα λόγια
για την ταινία:
Ισραηλινή κοινωνική - δραματική ταινία, 2014, έγχρωμη, 115΄, σε σκηνοθεσία Ρονίτ Ελκαμπέτζ & Σλομί Ελκαμπέτζ, με τους: Ρονίτ Ελκαμπέτζ, Σιμόν Αμπκαριάν, Γκαμπί Αμρανί.
Ισραηλινή κοινωνική - δραματική ταινία, 2014, έγχρωμη, 115΄, σε σκηνοθεσία Ρονίτ Ελκαμπέτζ & Σλομί Ελκαμπέτζ, με τους: Ρονίτ Ελκαμπέτζ, Σιμόν Αμπκαριάν, Γκαμπί Αμρανί.
Η Βιβιάν Αμσαλέμ βρίσκεται σε διάσταση με τον σύζυγό της, ο οποίος δεν δέχεται παρ’ όλα αυτά να της δώσει διαζύγιο. Καθώς ο θρησκευτικός νόμος απαιτεί σε αυτές της περιπτώσεις τη συναίνεση του συζύγου, το δικαστήριο των ραβίνων αδυνατεί για χρόνια να βρει λύση. Η Βίβιαν όμως επιμένει, επιστρέφοντας κάθε φορά με μια καινούργια αίτηση.
Καταγγελτικό δράμα, γυρισμένο εξ ολοκλήρου στη δικαστική αίθουσα, το οποίο διαθέτει χιούμορ και αφηγηματική σπιρτάδα. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Κανών και υποψηφιότητα για ξενόγλωσση Χρυσή Σφαίρα.
Η 50χρονη Ρονίτ Ελκαμπέτζ μπορεί να ζει στο Παρίσι, είναι όμως μία από τις διασημότερες ηθοποιούς του Ισραήλ («Η Επίσκεψη της Μπάντας»). Έχει, μάλιστα, σκηνοθετήσει με τον αδερφό της Σλομί τρεις ταινίες οι οποίες επικεντρώνονται στις οικογενειακές σχέσεις στη σύγχρονη ισραηλινή κοινωνία. Μια κοινωνία με το ένα πόδι στη φιλελεύθερη ανεκτικότητα και το άλλο στην πιο συντηρητική παράδοση. Η τωρινή θέλει τον σύζυγο να κρατά τον τελευταίο λόγο στις υποθέσεις θρησκευτικού διαζυγίου.
Έτσι, αν και η Βίβιαν Αμσαλέμ βρίσκεται σε διάσταση με τον άντρα της, εκείνος αρνείται πεισματικά να της δώσει διαζύγιο. Καθώς ο θρησκευτικός νόμος θεωρεί σε αυτές τις περιπτώσεις υποχρεωτική τη συναίνεση του συζύγου, το δικαστήριο των ραβίνων αδυνατεί για χρόνια να βρει λύση. Η Βίβιαν όμως επιμένει, επιστρέφοντας κάθε φορά με μια καινούργια αίτηση.
Με την κάμερα να παραμένει από την αρχή μέχρι το τέλος «εγκλωβισμένη» στη δικαστική αίθουσα και στους διαδρόμους έξω από αυτήν, μια κλειστοφοβική αίσθηση κυριαρχεί. Αμέσως νιώθουμε πως η Βίβιαν είναι αιχμάλωτή της, αν και οι Ελκαμπέτζ δεν υιοθετούν το βλέμμα της, αλλάζοντας διαρκώς οπτική γωνία και «κοιτάζοντας» κάθε φορά μέσα από τα μάτια ενός διαφορετικού χαρακτήρα. Αυτός μπορεί να είναι ο δικηγόρος ή ο δικαστής, οι αντίδικοι ή οι μάρτυρες, ένα πανόραμα της ισραηλινής κοινωνίας με τα ταμπού, τις αναστολές, τα απωθημένα και τις διεκδικήσεις της.
Χωρίς να αποφεύγουν εντελώς τις σχηματικές απλοποιήσεις ή τους εύκολους συμβολισμούς, οι σκηνοθέτες καταφέρνουν να περάσουν μέσα από τη διαρκή λεκτική αντιπαράθεση και χιούμορ, και συναίσθημα, και μια καθαρή πολιτική στάση, διατηρώντας μια αφηγηματική σπιρτάδα η οποία απελευθερώνει την ταινία από τα θεατρικά και τηλεοπτικά δεσμά (περιορισμένος χώρος, συνεχής διάλογος).
Παράλληλα, δουλεύοντας πάνω στις χειρονομίες, στα βλέμματα και στις στάσεις του σώματος, μελετούν την «υπόθεση Βίβιαν Αμσαλέμ» με καθαρό κινηματογραφικό τρόπο κι εξασφαλίζουν στην ταινία τους διεθνή φεστιβαλική καριέρα και την υποψηφιότητα για ξενόγλωσση Χρυσή Σφαίρα.
Για το «Καλλίπολις»:
Ο Χώρος Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις» έχει την έδρα στο Ελληνικό (Καλλιπόλεως 33) και βρίσκεται 200 μέτρα από τον τερματικό σταθμό του μετρό και 100 μέτρα από την Ιασωνίδου.
Ο Χώρος λειτουργεί καθημερινά και τις 7 μέρες της εβδομάδας από τις 7.00μμ.
Για την αμεσότερη και πληρέστερη ενημέρωσή σας, μπορείτε να ανατρέχετε στην Ομάδα και τη Σελίδα του Χώρου στο facebook καθώς και στο κανάλι του στο YouTube.
Διαβάστε:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου