The Story Behind Syria: Με τα μάτια της ψυχής...
του Στέφανου Μαντζαρίδη
 |
| Ένα παιδικό χαμόγελο είναι ικανό τον κόσμο μας ν' αλλάξει... Photo: Abdulazez Dukham |
Μάτια...
Τόσο δυνατά, γεμάτα με τόση ζεστασιά. Μάτια που λες και θέλουν ν'
αγγίξουν την ψυχή σου και να απαλύνουν τον πόνο που νιώθει εδώ και τόσο
καιρό...
Βλέμμα... Τόσο καθάριο, δίχως σκιές και εφιάλτες.
Βλέμμα που σε παίρνει από το χέρι και σε ταξιδεύει μακριά. Σε μέρη μαγικά, σε τόπους βγαλμένους από τις χίλιες και μια νύχτες των παραμυθιών...Χαμόγελο... Αγνό κι αμόλυντο από την κακία και την υποκρισία που διαφεντεύει τα πάντα γύρω μας...
Κι όμως... Υπάρχουν κάποιες στιγμές που όλα έρχονται τούμπα και γυρίζει ο κόσμος ανάποδα. Στιγμές που εκεί που περιμένεις να απαλύνεις τον πόνο του άλλου, σε κοιτάζει κατάματα και σου δίνει δύναμη εκείνος...
Πόση δύναμη, αλήθεια, κρύβει η ψυχή του ανθρώπου; Πόση αντοχή στις φορτούνες και στα κύμματα που παλεύουν να τον στείλουν στα πιο βαθιά σκοτάδια της ανθρωπότητας;
Εκεί που λες πως πάει, τελείωσε, πως αυτό ήταν χάθηκε η ελπίδα, έρχεται ένα τέτοιο βλέμμα και σε γεμίζει με δύναμη και αισιοδοξία. Ξεδιπλώνεται μπροστά σου ένα παιδικό χαμόγελο και σε κάνει να ντρέπεσαι που νιώθεις ανήμπορος μπροστά στην ανθρώπινη φρίκη...
 |
| Πόση δύναμη κρύβει μια παιδική ψυχή... Photo: Abdulazez Dukham |
Ναι, υπάρχει ελπίδα! Το βροντοφώναξε ο Abdulazez με τις φωτογραφίες του. Το είπαν όλοι εκείνοι που πέρασαν το κατώφλι της έκθεσης και βυθίστηκαν στον κόσμο της προσφυγιάς.
Ακούστηκε από άκρη σ' άκρη από τις παιδικές ψυχές που έκαναν ανέμελα κούνια πίσω από τα συρματοπλέγματα. Κι από τα κατακόκκινα τριαντάφυλλα που άνθισαν ανάμεσα στα βομβαρδισμένα χαλάσματα...
Κι ελπίδα αυτή είναι στο χέρι μας πια να παραμείνει ζωντανή και να ανθίσει ομορφαίνοντας τις ψυχές των ανθρώπων...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου