Προβολή της ταινίας «Σινεμά ο Παράδεισος» στο «Καλλίπολις» την Κυριακή 26 Νοεμβρίου στις 7.00μμ

Το αριστούργημα του Τζουζέπε Τορνατόρε «Σινεμά ο Παράδεισος - Cinema Paradiso» προβάλλει η Ομάδα Κινηματογράφου του Χώρου Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις».

Η προβολή θα γίνει την Κυριακή 26 Νοεμβρίου στις 7.00μμ, στον Πολυχώρο «Καλλίπολις» (Καλλιπόλεως 33, Ελληνικό), ο οποίος βρίσκεται 200 μέτρα από τον τερματικό σταθμό του μετρό και 100 μέτρα από την Ιασωνίδου.

Η είσοδος είναι δωρεάν και όποιος επιθυμεί μπορεί να προσφέρει φάρμακα που δεν χρειάζεται για τις ανάγκες του Κοινωνικού Ιατρείου - Φαρμακείου Αγίου Δημητρίου.

Δείτε εδώ τον χάρτη πρόσβασης στον Χώρο

 Δείτε εδώ το event στο fecebook

Λίγα λόγια για την ταινία:

Ιταλική ταινία (1989 - Έγχρωμο - Διάρκεια: 155'), σε σκηνοθεσία του Τζουζέπε Τορνατόρε με τους: Φιλίπ Νουαρέ, Ζακ Περέν, Μάριο Λεονάρντι.

Η ταινία βραβεύθηκε με Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα ως η καλύτερη ξενόγλωσση ταινία της χρονιάς ενώ κατάφερε να αποσπάσει και το ειδικό βραβείο της επιτροπής στις Κάννες.

Στα τέλη του 40 σ'ένα χωριό της Σικελίας, ένα αγόρι ανακαλύπτει τη μαγεία του σινεμά και γίνεται φίλος με το μηχανικό προβολής, τον οποίο κι αντικαθιστά όταν αυτός τυφλώνεται σ'ένα ατύχημα.

Περισσότερα για την ταινία από το cinefreaks.gr:

Μετά από μια ξαφνική κλήση της μητέρας του, ο γνωστός κινηματογραφιστής Salvatore Di Vita ενημερώνεται πως ο άνθρωπος που τον μύησε στην τέχνη του σινεμά, Alfredo, όταν εκείνος ήταν ακόμη παιδί, είναι νεκρός. Αποκομμένος μέχρι τότε από το χωριό στο οποίο μεγάλωσε, αποφασίζει να επιστρέψει, μετά από αρκετές δεκαετίες, με μόνο σκοπό να παραβρεθεί στην κηδεία του Alfredo, ενώ το βραδύ πριν την αναχώρηση του ανατρέχει και ξαναζεί νοητά, και μαζί με εκείνον και εμείς, τα αγνά παιδικά και εφηβικά του χρόνια.

Το Nuovo Cinema Paradiso τα έχει όλα. Γλυκύτητα και ρομαντισμό συνυφασμένο με τη τραχύτητα της πραγματικότητας σε ένα φιλμ-σταθμό του 20ού αιώνα.

Η ταινία λαμβάνει χώρα στην άκρως κινηματογραφική Ιταλία των 40’s μέχρι και τα 80’s, με εικόνες και πλάνα χαρακτηριζόμενα από βαθύ συναισθηματισμό καθώς και ένα αόριστο αίσθημα μελαγχολίας, διάχυτο καθ’ όλη την διάρκεια της.

Ο Giuseppe Tornatore καταφέρνει να συρράψει, σχεδόν αψεγάδιαστα, αυτή την περίπλοκη και ιδιαίτερη ιστορία και φέρνει στην ζωή, με μοναδικό τρόπο, τους χαρακτήρες που ο ίδιος είχε δημιουργήσει, αφού και το σενάριο του ανήκει.

Οι ερμηνείες είναι καλοδουλεμένες ακόμη και από τον πιο μικρό της ομάδας τον, τότε, εννιάχρονο Salvatore Cascio ο οποίος απεικονίζει τον πρωταγωνιστή μας, στην παιδική του ηλικία, τότε που, ακόμα, “εισέβαλε παράνομα” στο Σινεμά Ο Παράδεισος καθώς δεν είχε αρκετά χρήματα για να κόψει εισιτήριο.

Η ήδη συγκινητική αυτή ιστορία, φτάνει στο απόγειο της με την μουσική του πολύ μεγάλου (αν όχι του μεγαλύτερου) κινηματογραφικού συνθέτη Ennio Morricone, ο οποίος με κάθε του νότα καταφέρνει να κάνει το κοινό να χαμογελά ή να δακρύζει λίγο παραπάνω, αναλόγως με την στιγμή της ταινίας.

Τελικά, δεν θα έπρεπε να παραλειφθεί να τονιστεί και η αρτιότητα του φιλμ στα πιο πρακτικά κομμάτια. Τα εξαιρετικά κοστούμια καθώς και η τέχνη με την οποία έχει πραγματωθεί το μακιγιάζ, κάνουν αυτό το ταξίδι μας στον χρόνο ακόμη πιο πιστευτό και ειλικρινές.

Στον αντίποδα, το μόνο ψεγάδι σε αυτό το, κατά τα άλλα, αριστούργημα, είναι η διάρκεια του. Κατά την γνώμη μου η ταινία θα μπορούσε να ολοκληρωθεί πιο αποτελεσματικά στις δύο ώρες, χωρίς πλατιάσεις και υπερβολές, κάτι που δεν αποφεύγεται σε μερικά σημεία στις, λίγο περισσότερο από, δυόμιση ώρες της.

Συνοψίζοντας, το Nuovo Cinema Paradiso είναι μια ταινία για τον άνθρωπο, χωρίς “γλυκαναλατισμούς” και ωραιοποιήσεις, εστιάζοντας στην σημαντικότητα των στόχων και των ονείρων στις ζωές όλων μας. Το στοιχείο του παραμυθιού δεν απουσιάζει μα είναι, πάντοτε συναρτήσει της αλήθειας, κάτι που εκτίμησα πολύ. Και η προσωπική μου συμβουλή: όλοι μας θα πρέπει να ασχοληθούμε, εν τέλει, με αυτό που κοιτάζουμε όπως κοιτούσε ο μικρός Toto την μεγάλη οθόνη-με τέτοιο βαθύ πάθος και ελπίδα.

Διαβάστε:

• Εδώ όλες οι δραστηριότητες του Χώρου Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις»