Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνάντησε τον ελεύθερο επαγγελματισμό

Συνάντηση πραγματοποίησε πριν λίγες μέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τους ελεύθερους επαγγελματίες της χώρας. Στη συνάντηση

δεν κατέστη εφικτό να παραστεί ο Αλέξης Τσίπρας λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων.

Αν και η φήμη περί παρουσίας του στη συνάντηση προβλημάτισε τους ελεύθερους επαγγελματίες αφού, σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Αλέξης Τσίπρας αν και επαγγελματίας δεν είναι ελεύθερος αλλά δέσμιος των δανειστών.

Από την άλλη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως ελεύθερος και επαγγελματίας, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να παραστεί στη συνάντηση. Άλλωστε ο ίδιος την διοργάνωσε, θα ήταν απρέπεια να λείψει. Θα τον κακοχαρακτήριζαν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι κακές οι γλώσσες τους.

Στη συνάντηση ο πρόεδρος της Ν.Δ. τόνισε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να δοθούν κίνητρα στους ελεύθερους επαγγελματίες για πραγματική εργασία ώστε να επιτευχθεί η απαραίτητη τόνωση της απασχόλησης για να στηριχτεί εμπράκτως το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας. Γι’ αυτό, όποιος ελεύθερος επαγγελματίας θέλει κίνητρο, ας περάσει από το γραφείο του Κυριάκου Μητσοτάκη να του δώσει δυο-τρία.

Μάλιστα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι όταν αυτός γίνει πρωθυπουργός, τα μέτρα που θα εφαρμόσει θα έχουν ως στόχο τόσο τους ελεύθερους επαγγελματίες όσο και την τόνωσή τους. Γιατί τι να τον κάνεις τον ελεύθερο επαγγελματία αν δεν είναι τονωμένος;

Δημόσιο υπάλληλο;

Είναι σαφές λοιπόν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εκτός από όλη την κοινωνία, ενδιαφέρεται και για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Σε αντίθεση με την κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα που δεν ενδιαφέρεται ούτε για τους ελεύθερους επαγγελματίες αλλά ούτε και για την κοινωνία.

Αυτό το ενδιαφέρον θα οδηγήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη μείωση της φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών όπως και ολόκληρης της κοινωνίας. Άλλωστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιστεύει στην φιλελεύθερη εργασία. Αν δουλεύεις πολύ, να κερδίζεις πολύ. Αν δουλεύεις λίγο, να κερδίζεις λίγο.

Και αν είσαι άνεργος, να πάρεις τα αρχίδια του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Πάντως με αυτό τον τρόπο, κάποιοι θα γίνουν πλούσιοι κάποια μέρα. Όσοι τελικά καταφέρουν να φτάσουν στο σημείο όπου ο καπιταλισμός συναντάει τον φιλελευθερισμό και συνεχίσουν ακάθεκτοι.

Άλλωστε ο καπιταλισμός υπόσχεται την ευημερία κάποιων. Και αυτός ο κάποιος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε. Κανένας δεν αποκλείεται από τον παράδεισο του καπιταλισμού εξαρχής.

Η διαλογή γίνεται στη συνέχεια.

Βέβαια υπάρχει και ένα άλλο οικονομικό σύστημα, το όνομα του οποίου μου διαφεύγει, που υπόσχεται την ευημερία όλων και όχι κάποιων. Βέβαια όταν λέμε ευημερία εννοούμε ευημερία σε λογικά πλαίσια. Αλλιώς η ευημερία δεν θα έφτανε για όλους αλλά μόνο για κάποιους. Και έτσι δεν θα υπήρχε διαφορά με αυτούς που υπόσχονται ευημερία για κάποιους και όχι για όλους.

Αν αυτό το οικονομικό σύστημα δεν είχε κάνει την εμφάνισή του τον προηγούμενο αιώνα, ίσως σήμερα να ήταν η κατάλληλη εποχή για να το ανακαλύψουμε.

Ίσως βέβαια και να μην έχει ακόμα ανακαλυφθεί και απλώς η επανάσταση του 1917 να αποτέλεσε ένα εφταμηνίτικο που βιάστηκε να βγει. Το οποίο, ως εφταμηνίτικο, δεν ήταν δυνατόν να το αφήσουμε βορά στον καπιταλισμό. Το μεγαλώσαμε, το αναθρέψαμε και το κάναμε υπαρκτό σοσιαλισμό.

Σαν τα μούτρα μας δηλαδή.

Γιατί αν δεν του βάζαμε όρους και προϋποθέσεις και το αφήναμε ελεύθερο να μεγαλώσει, ίσως κάποτε να γινόταν κομμουνισμός.
Και όχι υπαρκτός καπιταλισμός.

Αν και ποτέ δεν είναι αργά …

Ιδίως για τον κομμουνισμό.

Τον original και όχι τον μουσαντένιο…

τα κουρέλια τραγουδάμε ακόμα