ΟΑΣΘ: Δημόσιος φορέας η απάντηση στον παραλογισμό
του Πέτρου Κατσάκου
“Πρώτη φορά Αριστερά και η Θεσσαλονίκη χωρίς αστικά” φώναζαν οι
εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ κατά τη διάρκεια της τελευταίας τους διαμαρτυρίας
έξω από τα γραφεία του Οργανισμού,
διεκδικώντας τα
δεδουλευμένα Ιουλίου και Αυγούστου... από την κυβέρνηση και τον υπουργό
Μεταφορών από τον οποίο μάλιστα ζητούν εξηγήσεις για την καθυστέρηση της
μισθοδοσίας τους.
Στο πλευρό τους, Θεσσαλονικείς βουλευτές της Ν.Δ. και “γαλάζιοι” δήμαρχοι της ευρύτερης περιοχής, να συμπληρώνουν τον θίασο σε αυτό το θέατρο του παραλόγου και της υποκρισίας που έχει ανέβει εδώ και σχεδόν δύο εβδομάδες στους δρόμους της πόλης, με χιλιάδες θεατές-θύματα της κακοστημένης αυτής παράστασης που παίζεται στην πλάτη των πολιτών ώστε να μην θιγούν τα από το 1957 βασιλικά κεκτημένα του κρατικοδίαιτου καπιταλισμού των μετόχων του ΟΑΣΘ.
Κεκτημένα που επαναβεβαιώθηκαν από τις κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή, προσφέροντας στον ιδιωτικό ΟΑΣΘ όχι μόνο το μονοπώλιο των αστικών μεταφορών στη Θεσσαλονίκη αλλά και την επιδότηση του ετήσιου ελλείμματός του, καθώς και ένα σταθερό ποσοστό επί των εξόδων ως ετήσιο κέρδος και μέρισμα για τους μετόχους της.
Κεκτημένα που εξασφάλισαν, ακόμα και στα χρόνια της οικονομικής κρίσης (2010-2016), μερίσματα ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ για τους μετόχους του ΟΑΣΘ οι οποίοι προστατεύονται από κάθε ενδεχόμενο ζημιάς, καθώς αυτή μεταφέρεται είτε στο Δημόσιο είτε στο επιβατικό κοινό μέσω των συνεχών αυξήσεων στην τιμή των εισιτηρίων.
Αυτό λοιπόν το Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, με τα εξασφαλισμένα και παχυλά κέρδη των μετόχων του, που την τελευταία επταετία έχει επιδοτηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο με σχεδόν 800 εκατ. ευρώ, έχει αφήσει από το καλοκαίρι απλήρωτους τους εργαζόμενους, που με τη σειρά τους ζητούν από την κυβέρνηση να πληρώσει και πάλι τα σπασμένα της κακοδιαχείρισης των αφεντικών τους.
Παράλογο; Θα μπορούσες να το πεις κι έτσι, αν δεν είχαν προηγηθεί σωρεία αντίστοιχων περιπτώσεων με κυβερνήσεις που φρόντιζαν να χρηματοδοτούν άνευ ελέγχου τη διοίκηση του Οργανισμού κρατώντας έτσι και την “πίτα” των μετόχων ολόκληρη και τους εργαζόμενους “χορτάτους”.
Παράλογο; Θα μπορούσες να το πεις κι έτσι, αν ένας μεγάλος αριθμός εργαζόμενων δεν ήταν και μέτοχοι του οργανισμού.
Παράλογο; Θα μπορούσες να το πεις κι έτσι, αν κάποια στιγμή δημοσιοποιούνταν και τα ονόματα των μετόχων του ΟΑΣΘ, ώστε να μάθουν οι Θεσσαλονικείς, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι, ποιοι επιφανείς πολιτικοί της πόλης λαμβάνουν μερίσματα από τον Οργανισμό.
Επειδή λοιπόν είναι πολλά τα “παράλογα” στην ιστορία του ΟΑΣΘ και κάποιοι έμαθαν να εκμεταλλεύονται και να κερδοσκοπούν με την ανοχή και τις επιδοτήσεις του Δημοσίου, έτσι και τώρα διεκδικούν το “παράλογο”. Ζητούν τα δεδουλευμένα τους από το υπουργείο Μεταφορών και όχι από τους μετόχους-ιδιοκτήτες του ΟΑΣΘ τα κέρδη των οποίων στα χρόνια της κρίσης είναι εννιαψήφια.
Είναι να κρατιέσαι από τις χειρολαβές για να μην πέσεις κάτω με όλα αυτά τα παράλογα και όμως ελληνικά, που τις τελευταίες ημέρες διαδραματίζονται στη Θεσσαλονίκη εις βάρος των πολιτών της πόλης αλλά και των φορολογούμενων της χώρας.
Και επειδή αυτά τα “παράλογα” δεν μπορούν να διαιωνίζονται εις βάρος των πολιτών και προς όφελος μιας παρέας κρατικοδίαιτων καπιταλιστών, η πολιτεία οφείλει να βάλει τέλος σε αυτή την παράσταση κάνοντας πράξη όσα από βήματος της Βουλής, ο Χρ. Σπίρτζης, προανήγγειλε τον Ιούνιο του 2015: “Τροποποίηση του νόμου για τη σκανδαλώδη επιδότηση του ΟΑΣΘ, όπου έχουμε πενταπλάσια επιδότηση από τον ΟΑΣΑ”.
Η καταγγελία της σύμβασης από το Ελληνικό Δημόσιο μπορεί να είναι η αρχή και στη συνέχεια να ανοίξει μια δημόσια συζήτηση στη Θεσσαλονίκη για το μοντέλο λειτουργίας του ΟΑΣΘ.
η Αυγή
Διαβάστε:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου