Από άλλα μετερίζια στις νέες συνθήκες και με νέα καθήκοντα, με αφορμή ένα σημείωμα γραμμένο προ διετίας

γράφει ο Δημήτρης Βάσσιος

Έναν προσωπικό απολογισμό, που έκανα πριν δύο χρόνια, μού εμφάνισε σήμερα το facebook και με έκανε να αναρωτηθώ αν πράγματι η ζωή κάνει κύκλους που επαναλαμβάνονται με τα ίδια ή διαφορετικά κάθε φορά επίδικα, με τις ίδιες ή διαφορετικές ερμηνείες.

Παρακάμπτοντας σήμερα τους ευχάριστους κύκλους -τις εκλογικές νίκες της Αριστεράς το 2015- εστιάζω και προσπαθώ να ερμηνεύσω κυρίως τις ήττες, και εννοώ την υπογραφή του 3ου μνημονίου και την επικύρωση από τη βουλή της παράδοσης του πρ. αεροδρομίου του Ελληνικού στον Λάτση.

Παρακάμπτοντας και ερμηνείες πρώην συντρόφων περί "προδοσίας", την αδυναμία να δουν κατάματα τους συσχετισμούς και τους λόγους της απουσίας μαζικών κινημάτων, αναρωτιέμαι αν άραγε πέρασαν από την Αριστερά και "δεν ακούμπησαν" κι ένας κόμπος πάει να με πνίξει.

Είναι αυτές οι τελευταίες ερμηνείες που με κάνουν να καταλήγω στο συμπέρασμα "κι από άλλα μετερίζια", προσθέτοντάς το στη φράση "νέες συνθήκες - νέα καθήκοντα" με το οποίο τελείωνα τότε το σημείωμα που ακολουθεί:

*** * ***

Για λίγες ώρες ακόμα στο συντονισμό της Ο.Μ. Ελληνικού του ΣΥΡΙΖΑ...

Θυμάμαι τότε... πριν έντεκα (;) χρόνια μια χούφτα σύντροφοι διωγμένοι από το Συνασπισμό του παραγοντισμού στήναμε τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών...

Πολλά τα χρόνια από τότε... αλλά τα θυμάμαι σαν σήμερα... τα περισσότερα μες στη φωτιά...
Το κίνημα στα ΑΕΙ για το άρθρο 8, η παραλία του Ελληνικού, ο Δεκέμβρης του '08, το άνοιγμα της αεροπορικής βάσης 129ΠΥ, το Σύνταγμα και οι πλατείες, η Κερατέα...

Με τα πάνω του, με τα κάτω του το κίνημα δεν μας άφησε χωρίς συγκινήσεις...

Σε λίγες ώρες τελειώνει μια πορεία στο κόμμα που έκανε μεγάλα βήματα να γίνει αριστερό και ριζοσπαστικό...

Σ' αυτή την πορεία η Αριστερά και η κοινωνία έχασε έναν από τους δήμους - σύμβολα...
Όλο το προηγούμενο διάστημα έδωσα ό,τι μπορούσα για να μη χαθεί... αυτοκριτικά, καθυστέρησα...

Τώρα ξανά στη φωτιά από το ίδιο μετερίζι που δοκιμαστήκαμε την περασμένη περίοδο...

Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι της κομματικής οργάνωσης με τίμησαν επανειλημμένα είτε με την ψήφο τους είτε με τις προτάσεις τους...
Με τίμησαν ακόμα και με την άρνησή τους να με διαγράψει η κομματική γραφειοκρατία πριν 4 χρόνια...

Πώς να μην αποχωρίζομαι τις θέσεις ευθύνης στο ΣΥΡΙΖΑ Ελληνικού ή στη Νομαρχιακή των Νοτίων χωρίς συγκίνηση... Γίνεται ;

Νέες συνθήκες - νέα καθήκοντα !!!
Η νίκη είναι δικιά μας !!!

Διαβάστε:

• Περήφανοι για τις μάχες που δώσαμε με εντιμότητα και συντροφικότητα