"Ένα Τραγούδι για το Ηλιοβασίλεμα" στην Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης, Τετάρτη 31 Αυγούστου στις 8.30 & 10.30μμ
Οι φετεινές θερινές προβολές γίνονται κάθε Τετάρτη τις ίδιες ώρες στον Δημοτικό Κινηματογράφο "Μελίνα Μερκούρη" (Λεωφ. Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Άνω Ηλιούπολη, τηλ.: 210 9937870, 210 9941199, 210 9914732, 6945405825) και μπορείτε να δείτε εδώ το πρόγραμμα μέχρι το τέλος της σεζόν.
Αριστουργηματικό κομψοτέχνημα, ύμνος στη αέναη δύναμη της φύσης αλλά και της αντοχής του ανθρώπου απέναντι στο πέρασμα του χρόνου και την Ιστορία. Η ταινία συνιστά ένα χαμηλότονο έπος ελπίδας, τραγωδίας και έρωτα λίγο πριν και κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, τη στιγμή που η προσωπική μοίρα συναντιέται στο αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου με τις επιταγές της Ιστορίας.
Λίγα λόγια για την ταινία από το myfilm.gr:
Σκηνοθεσία: Τέρενς Ντέιβις
Πρωταγωνιστούν: Άγκνες Ντέιν, Πίτερ Μούλαν, Κέβιν Γκάθρι, Ίαν Πίρι
Ο Βρετανός δημιουργός Τέρενς Ντέιβις επιστρέφει μετά από τις κλασικές πια ταινίες του Distant Voices Still Lives, The Long Day Closes, αλλά και τις πιο πρόσφατες Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα (Deep Blue Sea) & To Τίμημα της Αγάπης (House of Mirth) με ένα κομψοτέχνημα, ύμνο στη αέναη δύναμη της φύσης, αλλά και της αντοχής του ανθρώπου απέναντι στο πέρασμα του χρόνου και την Ιστορία.
Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Τορόντο, συνέχισε με την ευρωπαϊκή πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, ενώ προβλήθηκε και στα Φεστιβάλ του Λονδίνου, της Στοκχόλμης και του Τορίνο ανάμεσα σε άλλα πριν βγει με μεγάλη επιτυχία και διθυραμβικές κριτικές στις βρετανικές αίθουσες στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου. Στην ταινία πρωταγωνιστεί η ανερχόμενη Άγκνες Ντέιν σε μια μοναδική ερμηνεία, ενώ την πλαισιώνουν επάξια ο πάντα σπουδαίος Πίτερ Μούλαν και ο Κέβιν Γκάθρι.
Η ταινία "Ένα Τραγούδι για το Ηλιοβασίλεμα" συνιστά ένα χαμηλότονο έπος ελπίδας, τραγωδίας και έρωτα λίγο πριν τον Μεγάλο Πόλεμο, τη στιγμή που η προσωπική μοίρα συναντιέται στο αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου με το μεγαλύτερο σχέδιο της Ιστορίας όπως συχνά συμβαίνει και στις δημιουργίες του δικού μας Θόδωρου Αγγελόπουλου. Ο Ντέιβις ολοκληρώνει εδώ ένα έργο ζωής, την κινηματογραφική μεταφορά ενός αγαπημένου του κλασικού σκωτσέζικου μυθιστορήματος του Λιούις Γκράσικ Γκίμπον, κοιταγμένη με το δικό του σκληρό ποιητικό ρεαλισμό και έναν μεγαλοπρεπή ζωγραφικό καμβά που φέρνει στο μυαλό το φυσιολατρικό σινεμά του Τέρενς Μάλικ.
Η ιστορία διαδραματίζεται στα καταλυτικά πρώτα χρόνια του εικοστού αιώνα, διατρέχοντας τις αποφάσεις που πρέπει να πάρει μια νέα γυναίκα που πασχίζει για την προσωπική της ελευθερία και ευτυχία σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον, αντικατοπτρίζοντας παράλληλα τη διαμάχη ανάμεσα στην παράδοση και την αλλαγή, μιας σύγκρουσης που συνεχίζει να μας αφορά διαχρονικά.
Η πανέμορφη Κρις μεγαλώνει σε μια σκληρή, παραδοσιακή, αγροτική κοινότητα γεμάτη πάθος για τη ζωή, για τον ανήσυχο Γιούαν, αλλά και την αγέρωχη όσο και σκληρή σκωτσέζικη γη στην οποία έχει αποφασίσει να μείνει παρά τις δυσκολίες. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος πλησιάζει αθόρυβα, και ο μοντέρνος κόσμος κυκλώνει σταδιακά την παραδοσιακή κοινότητα με τον πιο ασφυκτικό τρόπο. Η στωική ηρωίδα του Ντέιβις αντέχει και προσαρμόζεται σε όλες τις μεγάλες αλλαγές που τις επεφύλαξε η ζωή, απεικονίζοντας μια γυναίκα απίστευτης δύναμης που μπορεί και αντλεί κουράγιο από τη γη και τη φύση και τελικά ατενίζει το μέλλον με ελπίδα και προσμονή.
Η ταινία "Ένα Τραγούδι για το Ηλιοβασίλεμα" είναι ταυτόχρονα επική σε κλίμακα και μαζί βαθιά προσωπική και γνήσια ρομαντική μέσα από τη μοναδική ποιητική όσο και ρεαλιστική ματιά του Τέρενς Ντέιβις. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες οι εξωτερικές σκηνές της ταινίας γυρίστηκαν σε 65mm δίνοντας στα τοπία μια απίστευτη ομορφιά και ζωγραφική λεπτομέρεια, κάνοντας την ταινία ιδανική για τη μεγάλη οθόνη.
Όπως σημειώνει και ο σκηνοθέτης:
«Η Κρις Γκάθρι έχει μια βαθύτερη διορατικότητα, μια έμφυτη σοφία. Η Κρις τραγουδάει το Τραγούδι της Γης για την ανθρωπότητα, μια ραψωδία για όλους εμάς, καθώς χαρτογραφεί τον αιώνιο κύκλο της γέννησης, του γάμου και του θανάτου. Καθώς το τραγούδι εξερευνά τα διαχρονικά μυστήρια της γης, της εστίας και της οικογένειας, με αυτό το τελευταίο να αποτελεί το μεγαλύτερο από όλα τα μυστήρια. Γιατί η οικογένεια περιλαμβάνει τις μεγαλύτερες χαρές και τους πιο ενδομύχους φόβους μας. Το βιβλίο είναι διαποτισμένο με μια λυρική μελαγχολία, έναν ήσυχο θρήνο για το μυστήριο της ζωής. Γιατί η ζωή είναι ένα μυστήριο κλεισμένο σε ένα αίνιγμα. Πώς μπορούμε να αντέξουμε το χρόνο ή να δαμάσουμε τη φύση; Δεν μπορούμε παρά να υπομένουμε. Στο τέλος της εργασίας μια παρέλαση μνήμης και μια τελετή λαμβάνει χώρα σε μια προσπάθεια να θεραπεύσει όλα τα βάσανα. Στο τέλος ο χρόνος και η γη διαρκούν αέναα πέρα από τον πόλεμο, πέρα από τον ανθρώπινο πόνο, πέρα από την ίδια τη ζωή. Είναι μια ιστορία που αξίζει να ειπωθεί».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου