Η τελευταία ευκαιρία @ Χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα για μία δημοκρατική Ευρώπη (video)
Και μόλις υποχώρησε το πρώτο μούδιασμα, άρχισαν οι πρώτες δηλώσεις από τους επικεφαλής των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., τον Γιούνκερ, τον Τουσκ, τον Σουλτς, που ξεκινούσαν με την έκφραση της “λύπης” τους για την απόφαση των Βρετανών -την οποία, βεβαίως, “σέβονται”- για έξοδο και κατέληγαν με το... ηρωικό “Η ένωση των 27 θα συνεχίσει, καθώς είναι το πλαίσιο για το κοινό πολιτικό μας μέλλον”.
Αυτή η “συνέχεια” έχει δύο αναγνώσεις - και δυστυχώς η πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτικών και τεχνοκρατών φαίνεται να προτιμά την πρώτη.
Αυτή η “συνέχεια” έχει δύο αναγνώσεις - και δυστυχώς η πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτικών και τεχνοκρατών φαίνεται να προτιμά την πρώτη.
Να συνεχίσει, δηλαδή, βάσει προγράμματος, χωνεύοντας σιγά - σιγά την αποχώρηση των Βρετανών. Ίσως προτρέχουμε και το σοκ τούς ταρακουνήσει, πλην όμως στην ατζέντα της επόμενης συνόδου κορυφής υπάρχει η διαπραγμάτευση για περισσότερους εξοπλισμούς, περισσότερη εσωτερική ασφάλεια, περισσότερη προστασία των συνόρων.
Τα θέματα που θα έδειχναν ότι επέλεξαν τη δεύτερη ανάγνωση -περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη κοινωνική συνοχή, περισσότερη διαφάνεια- απουσιάζουν από το τραπέζι.
Κι όμως, το χαστούκι του Brexit θα μπορούσε να γίνει η τελευταία ευκαιρία της Ευρώπης να ξαναπιάσει το νήμα του “κοινού μας σπιτιού” από κει που το έχασε. Να προσπαθήσει πάλι να γίνει αυτό που γοήτευσε τόσες χώρες και θέλησαν να μπουν στο κλαμπ - και τόσους ανθρώπους από άλλες ηπείρους, που το έβλεπαν με θαυμασμό και κάποια ζήλια: Ένα μοναδικό στην Ιστορία πείραμα για τη διασφάλιση της ειρήνης και της ευημερίας, με δημοκρατία, αλληλεγγύη και συστηματική προσπάθεια για σύγκλιση και συνοχή.
Για να μην πάει χαμένη αυτή η τελευταία ευκαιρία, απαιτούνται εδώ και τώρα πολιτικές πρωτοβουλίες.
Κι όμως, το χαστούκι του Brexit θα μπορούσε να γίνει η τελευταία ευκαιρία της Ευρώπης να ξαναπιάσει το νήμα του “κοινού μας σπιτιού” από κει που το έχασε. Να προσπαθήσει πάλι να γίνει αυτό που γοήτευσε τόσες χώρες και θέλησαν να μπουν στο κλαμπ - και τόσους ανθρώπους από άλλες ηπείρους, που το έβλεπαν με θαυμασμό και κάποια ζήλια: Ένα μοναδικό στην Ιστορία πείραμα για τη διασφάλιση της ειρήνης και της ευημερίας, με δημοκρατία, αλληλεγγύη και συστηματική προσπάθεια για σύγκλιση και συνοχή.
Για να μην πάει χαμένη αυτή η τελευταία ευκαιρία, απαιτούνται εδώ και τώρα πολιτικές πρωτοβουλίες.
Από όσους πραγματικά θέλουν μια κοινωνική και δημοκρατική Ευρώπη, μια Ευρώπη των λαών και όχι μόνο των αγορών, μια Ευρώπη των εργαζομένων και όχι των μονοπωλίων, όπως έλεγε το παλιό περιφρονημένο σύνθημα πριν από σχεδόν σαράντα χρόνια. Δεν θα είναι εύκολο να επιβληθούν στη σημερινή Ε.Ε. του νεοφιλελευθερισμού και της γερμανικής δημοσιονομικής ορθοδοξίας, αλλά είναι καθήκον τους να το παλέψουν.
Σύμμαχοι υπάρχουν κι αν οι Ισπανοί στείλουν την Κυριακή στο σπίτι του τον Ραχόι, θα γίνουν περισσότεροι. Και πιο τολμηροί.
η Αυγή
Σύμμαχοι υπάρχουν κι αν οι Ισπανοί στείλουν την Κυριακή στο σπίτι του τον Ραχόι, θα γίνουν περισσότεροι. Και πιο τολμηροί.
η Αυγή
*** * ***
«Χρειαζόμαστε αλλαγή πορείας, βαθιές δημοκρατικές τομές στην Ευρώπη, αλλαγές πολιτικών για να υψώσουμε ένα φράγμα απέναντι στον ευρωσκεπτικισμό και την ακροδεξιά», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε τηλεοπτικό του
μήνυμα μετά το βρετανικό δημοψήφισμα, τονίζοντας ότι χρειαζόμαστε επειγόντως ένα νέο όραμα και ένα νέο ξεκίνημα για μία δημοκρατική Ευρώπη.
Ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε ότι «το βρετανικό δημοψήφισμα είτε θα είναι το ξυπνητήρι της αφύπνισης του υπνοβάτη που πορεύεται στο κενό είτε θα είναι η αρχή μιας πολύ επικίνδυνης και ολισθηρής πορείας για τους λαούς μας».
Ο πρωθυπουργός, κάνοντας λόγο για δύσκολη μέρα για την Ευρώπη, ζήτησε μια «μεγάλη αντεπίθεση των προοδευτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων».
Όπως είπε, το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης δέχθηκε σημαντικό πλήγμα, εκτιμώντας ότι τα μηνύματα είχα σταλεί προ πολλού από πολλές κατευθύνσεις και το Brexit δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία.
Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στις «ακραίες επιλογές της λιτότητας που διεύρυναν τις ανισότητες, στην αλά καρτ διαχείριση της προσφυγικής κρίσης», που, όπως είπε, είχαν δώσει το σήμα μιας εκτεταμένης κρίσης του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Ο πρωθυπουργός τόνισε ακόμη ότι αυτές τις μέρες αποδείχτηκε ότι ο υπεροπτικός και αλαζονικός λόγος των τεχνοκρατών όχι μόνο δεν συγκινεί αλλά εξοργίζει τους ευρωπαϊκούς λαούς, για να υπογραμμίσει πως γι' αυτόν το λόγο χρειαζόμαστε επειγόντως ένα νέο όραμα και ένα νέο ξεκίνημα για την Ενωμένη Ευρώπη. Όχι για λιγότερη Ευρώπη, συνέχισε, αλλά για μια καλύτερη Ευρώπη, κοινωνική και δημοκρατική όπου η πολιτική θα ξαναπάρει τα πρωτεία από τους τεχνοκράτες, όπου οι λαοί της θα έχουν τον κυρίαρχο λόγο. «Γι' αυτή την Ευρώπη αξίζει να αγωνιστούμε και να παλέψουμε γι το κοινό μας μέλλον», σημείωσε.
Αναλυτικά η δήλωση του πρωθυπουργού:
Σήμερα είναι αναμφισβήτητα μια δύσκολη μέρα για την Ευρώπη. Το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης δέχτηκε ένα σημαντικό πλήγμα.
Η απόφαση του βρετανικού λαού είναι σεβαστή αλλά επιβεβαιώνει μια βαθιά πολιτική κρίση, κρίση ταυτότητας και στρατηγικής για την Ευρώπη.
Και δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Τα μηνύματα είχαν σταλεί προ πολλού και από πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις. Η εκρηκτική άνοδος της ακροδεξιάς και των εθνικιστικών δυνάμεων στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη προοιωνίζονταν την αρνητική αυτή εξέλιξη.
Οι ακραίες επιλογές της λιτότητας που διεύρυναν τις ανισότητες τόσο ανάμεσα σε χώρες του Βορά και του Νότου όσο και στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών χωρών.
Η à la carte διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, τα κλειστά σύνορα, οι φράχτες και οι μονομερείς ενέργειες.
Η άρνηση επιμερισμού της ευθύνης και των βαρών τόσο απέναντι στη κρίση χρέους όσο και στη προσφυγική, είχαν ήδη δώσει το σήμα μιας εκτεταμένης κρίσης του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Και τώρα οφείλουμε όλοι να προβληματιστούμε. Πρώτα και κύρια να αναρωτηθούμε:
Ποιά είναι η γενεσιουργός αιτία της ευρωπαϊκής κρίσης;
Ποιός ευθύνεται για τη διάδοση του εθνικισμού και της ακροδεξιάς που αποτελούν την αιχμή του δόρατος των απομονωτιστών ;
Το έλλειμμα δημοκρατίας, η εκβιαστική επιβολή αντιλαϊκών και άδικων επιλογών, τα διχαστικά στερεότυπα που χωρίζουν την Ευρώπη στον εργατικό και σώφρονα Βορρά και τον δήθεν τεμπέλη και αχάριστο Νότο.
Είχαν ως αποτέλεσμα ένα βαθύ πολιτικό και κοινωνικό διχασμό.
Οι λαοί στις χώρες του Βορρά να θεωρούν ότι πληρώνουν τα σπασμένα του Νότου ενώ οι λαοί στις χώρες του Νότου να θεωρούν δικαίως ότι ο Βορράς δεν στέκεται αλληλέγγυος, αλλά τιμωρεί. Και έτσι το χάσμα διευρύνεται διαρκώς.
Έτσι η αίσθηση της κοινής προοπτικής και του κοινού μέλλοντος των ευρωπαϊκών λαών δίνουν τη θέση τους στην επιστροφή στην δήθεν ασφάλεια της εθνικής περιχαράκωσης. Στον εθνικό απομονωτισμό. Αλλά αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδος.
Το βρετανικό δημοψήφισμα είτε θα είναι το ξυπνητήρι της αφύπνισης του υπνοβάτη που πορεύεται στο κενό είτε θα είναι η αρχή μιας πολύ επικίνδυνης και ολισθηρής πορείας για τους λαούς μας.
Και είναι ακριβώς για αυτόν τον λόγο που χρειαζόμαστε άμεσα αλλαγή πορείας, βαθιές δημοκρατικές και προοδευτικές τομές στην Ευρώπη. Αλλαγές αντιλήψεων, νοοτροπιών και τελικά αλλαγές πολιτικών.
Για να υψώσουμε ένα φράγμα απέναντι στον ευρωσκεπτικισμό και την ακροδεξιά. Για να επαναθεμελιώσουμε την Ευρώπη στις αρχές της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης.
Χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ μια μεγάλη αντεπίθεση των προοδευτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων για να σταματήσει η επέλαση της ακροδεξιάς και του εθνικισμού που βρίσκει γόνιμο έδαφος στις συνθήκες που δημιούργησαν η λιτότητα και η ασυδοσία των αγορών.
Χρειαζόμαστε μια μεγάλη προοδευτική συμμαχία για να ξαναβρεί η Ευρώπη τη χαμένη της ορμή και τις ιδρυτικές τις αξίες που την έκαναν ξεχωριστή μέσα στον κόσμο: Την προστασία της εργασίας, τη στήριξη του κοινωνικού κράτους, την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, την προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Γιατί αυτές τις μέρες αποδείχτηκε ότι ο υπεροπτικός και αλαζονικός λόγος των τεχνοκρατών όχι μόνο δεν συγκινεί αλλά αντίθετα εξοργίζει τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Είναι λοιπόν ακριβώς για αυτό τον λόγο που χρειαζόμαστε επειγόντως ένα νέο όραμα και ένα νέο ξεκίνημα για την ενωμένη Ευρώπη. Ένα νέο όραμα όχι για λιγότερη Ευρώπη. Ούτε όμως για περισσότερο αυταρχική και περισσότερο συγκεντρωτική Ευρώπη.
Αλλά ένα νέο όραμα για μια καλύτερη Ευρώπη. Για μια Ευρώπη κοινωνική και δημοκρατική. Για μια Ευρώπη που η πολιτική θα ξαναπάρει τα πρωτεία από την οικονομία και τους τεχνοκράτες.
Για μια Ευρώπη που λαοί της θα έχουν το τελικό και τον κυρίαρχο λόγο. Και για αυτή την Ευρώπη αξίζει να αγωνιστούμε. Γιατί αξίζει να αγωνιστούμε και να παλέψουμε για το κοινό μας μέλλον.
Διαβάστε:
Ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε ότι «το βρετανικό δημοψήφισμα είτε θα είναι το ξυπνητήρι της αφύπνισης του υπνοβάτη που πορεύεται στο κενό είτε θα είναι η αρχή μιας πολύ επικίνδυνης και ολισθηρής πορείας για τους λαούς μας».
Ο πρωθυπουργός, κάνοντας λόγο για δύσκολη μέρα για την Ευρώπη, ζήτησε μια «μεγάλη αντεπίθεση των προοδευτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων».
Όπως είπε, το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης δέχθηκε σημαντικό πλήγμα, εκτιμώντας ότι τα μηνύματα είχα σταλεί προ πολλού από πολλές κατευθύνσεις και το Brexit δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία.
Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στις «ακραίες επιλογές της λιτότητας που διεύρυναν τις ανισότητες, στην αλά καρτ διαχείριση της προσφυγικής κρίσης», που, όπως είπε, είχαν δώσει το σήμα μιας εκτεταμένης κρίσης του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Ο πρωθυπουργός τόνισε ακόμη ότι αυτές τις μέρες αποδείχτηκε ότι ο υπεροπτικός και αλαζονικός λόγος των τεχνοκρατών όχι μόνο δεν συγκινεί αλλά εξοργίζει τους ευρωπαϊκούς λαούς, για να υπογραμμίσει πως γι' αυτόν το λόγο χρειαζόμαστε επειγόντως ένα νέο όραμα και ένα νέο ξεκίνημα για την Ενωμένη Ευρώπη. Όχι για λιγότερη Ευρώπη, συνέχισε, αλλά για μια καλύτερη Ευρώπη, κοινωνική και δημοκρατική όπου η πολιτική θα ξαναπάρει τα πρωτεία από τους τεχνοκράτες, όπου οι λαοί της θα έχουν τον κυρίαρχο λόγο. «Γι' αυτή την Ευρώπη αξίζει να αγωνιστούμε και να παλέψουμε γι το κοινό μας μέλλον», σημείωσε.
Σήμερα είναι αναμφισβήτητα μια δύσκολη μέρα για την Ευρώπη. Το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης δέχτηκε ένα σημαντικό πλήγμα.
Η απόφαση του βρετανικού λαού είναι σεβαστή αλλά επιβεβαιώνει μια βαθιά πολιτική κρίση, κρίση ταυτότητας και στρατηγικής για την Ευρώπη.
Και δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Τα μηνύματα είχαν σταλεί προ πολλού και από πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις. Η εκρηκτική άνοδος της ακροδεξιάς και των εθνικιστικών δυνάμεων στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη προοιωνίζονταν την αρνητική αυτή εξέλιξη.
Οι ακραίες επιλογές της λιτότητας που διεύρυναν τις ανισότητες τόσο ανάμεσα σε χώρες του Βορά και του Νότου όσο και στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών χωρών.
Η à la carte διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, τα κλειστά σύνορα, οι φράχτες και οι μονομερείς ενέργειες.
Η άρνηση επιμερισμού της ευθύνης και των βαρών τόσο απέναντι στη κρίση χρέους όσο και στη προσφυγική, είχαν ήδη δώσει το σήμα μιας εκτεταμένης κρίσης του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Και τώρα οφείλουμε όλοι να προβληματιστούμε. Πρώτα και κύρια να αναρωτηθούμε:
Ποιά είναι η γενεσιουργός αιτία της ευρωπαϊκής κρίσης;
Ποιός ευθύνεται για τη διάδοση του εθνικισμού και της ακροδεξιάς που αποτελούν την αιχμή του δόρατος των απομονωτιστών ;
Το έλλειμμα δημοκρατίας, η εκβιαστική επιβολή αντιλαϊκών και άδικων επιλογών, τα διχαστικά στερεότυπα που χωρίζουν την Ευρώπη στον εργατικό και σώφρονα Βορρά και τον δήθεν τεμπέλη και αχάριστο Νότο.
Είχαν ως αποτέλεσμα ένα βαθύ πολιτικό και κοινωνικό διχασμό.
Οι λαοί στις χώρες του Βορρά να θεωρούν ότι πληρώνουν τα σπασμένα του Νότου ενώ οι λαοί στις χώρες του Νότου να θεωρούν δικαίως ότι ο Βορράς δεν στέκεται αλληλέγγυος, αλλά τιμωρεί. Και έτσι το χάσμα διευρύνεται διαρκώς.
Έτσι η αίσθηση της κοινής προοπτικής και του κοινού μέλλοντος των ευρωπαϊκών λαών δίνουν τη θέση τους στην επιστροφή στην δήθεν ασφάλεια της εθνικής περιχαράκωσης. Στον εθνικό απομονωτισμό. Αλλά αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδος.
Το βρετανικό δημοψήφισμα είτε θα είναι το ξυπνητήρι της αφύπνισης του υπνοβάτη που πορεύεται στο κενό είτε θα είναι η αρχή μιας πολύ επικίνδυνης και ολισθηρής πορείας για τους λαούς μας.
Και είναι ακριβώς για αυτόν τον λόγο που χρειαζόμαστε άμεσα αλλαγή πορείας, βαθιές δημοκρατικές και προοδευτικές τομές στην Ευρώπη. Αλλαγές αντιλήψεων, νοοτροπιών και τελικά αλλαγές πολιτικών.
Για να υψώσουμε ένα φράγμα απέναντι στον ευρωσκεπτικισμό και την ακροδεξιά. Για να επαναθεμελιώσουμε την Ευρώπη στις αρχές της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης.
Χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ μια μεγάλη αντεπίθεση των προοδευτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων για να σταματήσει η επέλαση της ακροδεξιάς και του εθνικισμού που βρίσκει γόνιμο έδαφος στις συνθήκες που δημιούργησαν η λιτότητα και η ασυδοσία των αγορών.
Χρειαζόμαστε μια μεγάλη προοδευτική συμμαχία για να ξαναβρεί η Ευρώπη τη χαμένη της ορμή και τις ιδρυτικές τις αξίες που την έκαναν ξεχωριστή μέσα στον κόσμο: Την προστασία της εργασίας, τη στήριξη του κοινωνικού κράτους, την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, την προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Γιατί αυτές τις μέρες αποδείχτηκε ότι ο υπεροπτικός και αλαζονικός λόγος των τεχνοκρατών όχι μόνο δεν συγκινεί αλλά αντίθετα εξοργίζει τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Είναι λοιπόν ακριβώς για αυτό τον λόγο που χρειαζόμαστε επειγόντως ένα νέο όραμα και ένα νέο ξεκίνημα για την ενωμένη Ευρώπη. Ένα νέο όραμα όχι για λιγότερη Ευρώπη. Ούτε όμως για περισσότερο αυταρχική και περισσότερο συγκεντρωτική Ευρώπη.
Αλλά ένα νέο όραμα για μια καλύτερη Ευρώπη. Για μια Ευρώπη κοινωνική και δημοκρατική. Για μια Ευρώπη που η πολιτική θα ξαναπάρει τα πρωτεία από την οικονομία και τους τεχνοκράτες.
Για μια Ευρώπη που λαοί της θα έχουν το τελικό και τον κυρίαρχο λόγο. Και για αυτή την Ευρώπη αξίζει να αγωνιστούμε. Γιατί αξίζει να αγωνιστούμε και να παλέψουμε για το κοινό μας μέλλον.
Διαβάστε:
- Τα επόμενα βήματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τη νίκη του Brexit
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διαβεβαίωσε ότι είναι έτοιμη να «παράσχει επιπλέον ρευστότητα» - Η Α. Μέρκελ συγκάλεσε μια μίνι σύνοδο τη Δευτέρα στο Βερολίνο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου