H ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Τάε Κβο Ντο: «Ένας χρόνος Αριστερά, Ένας χρόνος μάχη. Προχωράμε» (video)
Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι στη διάρκεια του περασμένου χρόνου, «αναμετρηθήκαμε με την Ιστορία και αναλάβαμε ιστορικές ευθύνες για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια αριστερά».
Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι συγκρουστήκαμε με το συντηρητικό κατεστημένο που επιμένει δογματικά σε συνταγές λιτότητας και ισχυρίζεται πως δεν φταίνε οι συνταγές αυτές, αλλά η εφαρμογή τους.
Εξέφρασε την περηφάνια του «που δώσαμε μάχες για να τελειώνουμε με ό,τι μας έφερε ως εδώ».
Ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για μάχη εναντίον της ολιγαρχίας και της διαπλοκής και υπογράμμισε ότι «δεν θα γίνουμε όμηροι ούτε των εκβιαστών ούτε των οργανωμένων συμφερόντων».
Αναφέρθηκε στις παγίδες που στήθηκαν στη χώρα και τόνισε ότι «τις αποφύγαμε χάρις στη στήριξη του λαού που μας έδωσε τη νίκη σε τρεις εκλογικές μάχες σε λιγότερο από ένα χρόνο».
«Αυτοί που μας οδήγησαν ως εδώ, και παραδόθηκαν αμαχητί στις ορέξεις των δανειστών, πρέπει να δώσουν απαντήσεις» είπε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στο Τάε Κβο Ντο.
Έκανε λόγο για προσπάθεια επανασυσπείρωσης αυτών των δυνάμεων με στόχο να γυρίσει η χώρα πίσω, στην εποχή της «ανομίας και της αυθαιρεσίας της ολιγαρχίας και των καναλαρχών».
Σημείωσε ότι αυτές οι δυνάμεις προσπαθούν να μετατρέψουν την πρώτη αξιολόγηση σε εργαλείο εκβιασμού της κυβέρνησης και τις εγκάλεσε ότι κρύβονται πίσω από το ΔΝΤ στο θέμα του Ασφαλιστικού.
Τόνισε ότι «κάποιος θα είναι ή με τις κινητοποιήσεις ή με το ΔΝΤ», ενώ αναφερόμενος στον πρόεδρο της ΝΔ, τον κάλεσε να διευκρινίσει αν είναι «με τα μπλόκα ή με το ΔΝΤ».
Επίσης, απηύθυνε τα ερωτήματα: ποιά είναι η πρόταση αυτών των δυνάμεων για το Ασφαλιστικό «που οι ίδιοι κατέστρεψαν», ποιά είναι η πρόταση για τους αγρότες «που αυτές οι δυνάμεις φτωχοποίησαν».
Στη συνέχεια της ομιλίας του, ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι το κρίσιμο δίλημμα για το Ασφαλιστικό συμπυκνώνεται στο «ή μεταρρύθμιση του συστήματος ή κατάρρευση του συστήματος».
Συντρόφισσες και Σύντροφοι, Φίλες και Φίλοι,
Η παρουσία σας εδώ σήμερα, σε μια μέρα γιορτινή και ιστορική, δίνει μήνυμα αισιοδοξίας και μάχης να συνεχίσουμε τη μεγάλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε εδώ κι ένα χρόνο για να δώσουμε πνοή, ελπίδα, όραμα στον ελληνικό λαό.
Πάνω απ’ όλα δίνουμε ελπίδα, όραμα και πνοή στους νέους και τις νέες, που μαθαίνουν πια, ότι η αλλαγή αυτού του κόσμου και ο αγώνας για την αλλαγή δεν είναι απλά μια θεωρία στα βιβλία, αλλά είναι πράξη καθημερινή, πράξη και αγώνας για να γίνουν τα οράματά μας πραγματικότητα.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Κλείνει ένας χρόνος από τότε που όλοι και όλες μαζί, ξεκινήσαμε μαζί με τον ελληνικό λαό το ταξίδι στο όνειρο και την ελπίδα.
Και αναμετρηθήκαμε με την ιστορία.
Τολμήσαμε να πάρουμε στις πλάτες μας ευθύνες μεγαλύτερες από το μπόι μας.
Ευθύνες ιστορικές, όχι μόνο για το λαό μας αλλά και για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια αριστερά.
Ευθύνες ιστορικές για ολόκληρους τους λαούς της Ευρώπης.
Και σήμερα, ένα χρόνο μετά είμαστε περήφανοι που δώσαμε αυτές τις μάχες. Που δε δειλιάσαμε στη χαώδη ασυμμετρία των συσχετισμών δύναμης. Δώσαμε αγώνα αξιοπρέπειας σε έναν πληγωμένο λαό.
Που συγκρουστήκαμε με ένα συντηρητικό κατεστημένο στην Ευρώπη που επιμένει - θα το είδατε - με δογματική επιμονή σε αποτυχημένες συνταγές λιτότητας και μας λένε ότι δεν φταίνε οι συνταγές λιτότητας, φταίνε αυτοί που δεν τις εφαρμόζουν καλά.
Είμαστε περήφανοι που συγκρουστήκαμε και δώσαμε μάχες που αναδείξαμε με τον αγώνα μας αυτό το μεγάλο κενό της δημοκρατίας στην Ευρώπη.
Αλλά και που φέραμε τη δημοκρατία και τη λαϊκή ετυμηγορία ξανά στο προσκήνιο, τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη.
Και κυρίως είμαστε περήφανοι που παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες πατάμε γερά στα πόδια μας, και δίνουμε τη μάχη να τελειώσουμε μια και καλή με όσα έφεραν την χώρα μας στο χείλος της καταστροφής.
Να τελειώσουμε πρώτα απ’ όλα με το παλιό πολιτικό κατεστημένο της ολιγαρχίας και της διαπλοκής.
Με τους εκβιασμούς των πιο αντιδραστικών κύκλων της Ευρώπης.
Με τις ανισότητες, την αυθαιρεσία και τη διαφθορά.
Σε πείσμα των συσπειρωμένων συμφερόντων του παρελθόντος.
Σε πείσμα των ολιγαρχών και της διαπλοκής μέσα στα διασταυρούμενα πυρά της μιντιακής ολιγαρχίας πορευόμαστε, αλλά πορευόμαστε με στόχο και αυτοπεποίθηση. Και είμαστε βέβαιοι ότι θα τα καταφέρουμε.
Η Ελλάδα θα φύγει μπροστά.
Δε θα μείνει όμηρος ούτε των εκβιαστών ούτε των οργανωμένων συμφερόντων.
Διότι πλέον όλοι και όλες έχουμε εμπειρία.
Τους ξέρουμε καλά.
Τους μάθαμε με το δύσκολο τρόπο. Τους βρίσκαμε μπροστά μας σε όλη τη διάρκεια της πολύμηνης διαπραγμάτευσης.
Τους είχαμε μπροστά μας, κάθε μέρα επί έξι μήνες τότε, να μας καταγγέλλουν γιατί δεν υπογράφαμε, όπως-όπως και κακήν-κακώς, ό,τι μας ζητούσαν τότε οι δανειστές.
Φωνάζανε να υπογράψουμε τότε τα τρισχειρότερα, ενώ μας είχαν στημένη τότε την παγίδα. Αρχικά την παγίδα της ρευστότητας προκειμένου να μας υποτάξουν με την απειλή του οικονομικού στραγγαλισμού.
Και όταν είδαν ότι δεν υποχωρούμε, έστησαν τη παγίδα του Grexit ώστε να γίνουμε το παράδειγμα της πιο σκληρής τιμωρίας στην Ευρώπη.
Και να μη ξανασηκώσει ποτέ ξανά κεφάλι η αριστερά ή οι λαοί που αγωνίζονται.
Αποφύγαμε και τις δύο παγίδες χάρη στη διαρκή στήριξη του λαού μας. Την πρωτοφανή αυτή στήριξη του λαού, που μας έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης σε τρεις, όχι σε μια, όχι σε δυο, κρίσιμες κάλπες, τρεις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Ίσως η πιο δύσκολη αναμέτρηση, η πιο δραματική ήταν αυτή του δημοψηφίσματος. Όταν, βρήκαμε μπροστά μας οργανωμένα συμφέροντα, να σπέρνουν τον φόβο και τον πανικό.
Να προσδοκούν την λαϊκή καταστροφή μόνο και μόνο για να δικαιώσουν τη δική τους πεντάχρονη υποταγή και μη διαπραγμάτευση.
Για να εξιλεωθούν για τις καταστροφικές τους επιλογές.
Ο λαός μας έδωσε μια αναπάντεχη και ιστορική απάντηση, με αυτή τη συντριπτική πλειοψηφία του 62% στο δημοψήφισμα.
Στέλνοντας το πιο ηχηρό μήνυμα Δημοκρατίας και αξιοπρέπειας στην Ευρώπη.
Και όταν σε συμμαχία με τις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης καταφέραμε να αποφύγουμε και τη παγίδα του Grexit, ζητήσαμε και πάλι τη λαϊκή στήριξη για να προχωρήσουμε.
Ζητήσαμε από το λαό να αποφανθεί και πήραμε εκ νέου και σε πείσμα όλου του κατεστημένου εκ νέου τη λαϊκή εντολή με τεράστια διαφορά.
Για να συνεχίσουμε τη μεγάλη προσπάθεια της ανασυγκρότησης της χώρας, της σύγκρουσης με τα συμφέροντα της διαπλοκής, για την της έξοδο από τη κρίση με δικαιοσύνη και δημοκρατία.
Σήμερα ένα χρόνο μετά την πρώτη ιστορική εκλογή μας και λίγους μήνες μετά την επανεκλογή μας, η μάχη δεν έχει τελειώσει, είναι ακόμη μπροστά μας.
Ωστόσο το ιστορικό αποτύπωμα της τριπλής λαϊκής ετυμηγορίας δε μπορεί ούτε να σβηστεί ούτε να αγνοηθεί.
Και η Ευρώπη σήμερα, ένα χρόνο μετά, δεν είναι η ίδια μετά την ελληνική εμπειρία της σκληρής διαπραγμάτευσης.
Η σπορά που ρίξαμε βρίσκει τώρα έδαφος και γονιμοποιείται στον Ευρωπαϊκό Νότο.
Και ήδη έχουμε τους πρώτους καρπούς αυτής της εξέλιξης.
Ήδη έχουμε πια προοδευτική κυβέρνηση, κυβέρνηση Αριστεράς στην Πορτογαλία, με την στήριξη του μπλόκου της Αριστεράς των Σοσιαλιστών και των Κομμουνιστών.
Και πιστεύουμε ότι σύντομα θα έχουμε και στην Ισπανία κυβέρνηση της Αριστεράς, κυβέρνηση προοδευτική, ιδίως μετά την μεγάλη επιτυχία των Podemos και την ιστορική πρόταση που έκαναν χθες για προοδευτική κυβέρνηση στην Ισπανία ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας.
Όμως, βλέπουμε το τελευταίο διάστημα και μια στροφή, έστω και ρητορική αλλά σημαντική, στον πρωθυπουργό της Ιταλίας, τον Ρέντζι, που μιλάει κατά της λιτότητας και της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, όπως και μια θερμή υποστήριξη της Γαλλίας, του Φρανσουά Ολάντ, στην Ελλάδα. Όλες αυτές αποτελούν μετατοπίσεις που δεν θα είχαν συμβεί ποτέ, αν δεν είχαμε παραμείνει ζωντανοί.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδιζε τις εκλογικές αναμετρήσεις, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν κυβέρνηση στην Ελλάδα να κρατάει το φάρο της μεγάλης προοδευτικής και δημοκρατικής αλλαγής στην Ελλάδα.
Αν είχαμε, όμως, υποκύψει και στις ανόητες ηρωικές φωνές και συμβουλές ορισμένων να συγκρουστούμε τυφλά και να αγνοήσουμε την παγίδα του Grexit, σήμερα άθελά μας δεν θα είχαμε δημιουργήσει ένα μεγάλο κακό στις λαϊκές δυνάμεις, στον κόσμο της εργασίας στην Ελλάδα, αλλά άθελά μας θα είχαμε μετατρέψει και τους συντρόφους μας στην Ισπανία και στη Πορτογαλία από κατήγορους της λιτότητας σε απολογητές της καταστροφής. Και δεν είχαμε το ηθικό και ιστορικό δικαίωμα να διαπράξουμε αυτό το έγκλημα απέναντι στους συνοδοιπόρους μας, στους συναγωνιστές μας στην Ευρώπη. γιατί έχουμε κοινούς στόχους και δεν μπορεί να αλλάξει η Ευρώπη αν δεν αλλάξουν ταυτόχρονα οι συσχετισμοί σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Και αυτό το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Όλα αυτά είναι τόσο ζωντανά στις μνήμες και στις καρδιές του λαού μας, γιατί παρά το ότι έγιναν τόσο γρήγορα, είναι ήδη κομμάτι βίωμά μας και κομμάτι της ιστορίας μας.
Ωστόσο ακόμη και τώρα κάποιοι αμετανόητοι προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία.
Να παραχαράξουν τη ζωντανή μνήμη του λαού μας.
Αμετανόητοι και δογματικοί παλεύουν ξανά να στήσουν σενάρια εκτροπής και μηχανεύονται ξανά μανά την πτώσης μιας κυβέρνησης που επανεξελέγη μόλις πριν από τέσσερις μήνες.
Και μάλιστα έχοντας για πρώτη φορά εκλεγεί, θέτοντας στην κρίση του ελληνικού λαού μια κρίσιμη συμφωνία. Για πρώτη φορά οι εκλογές έγιναν μετά και όχι πριν από τη συμφωνία με τους δανειστές. Και αυτό ας μην το ξεχνάμε.
Προσπαθούν ξανά, θα διαψευστούν όμως ξανά. Όπως διαψεύστηκαν τόσες φορές μέσα σε έναν μόλις χρόνο.
Και τους το λέμε για να το χωνέψουν:
Όσο και αν παλεύουν η κυβέρνηση αυτή θα προχωρήσει. Όσο κι αν λυσσομανούν θα προχωρήσει και θα βγάλει τη χώρα από τη κρίση με τον λαό όρθιο, με την κοινωνία όρθια.
θα κλείσει η αξιολόγηση και θα έρθει η ελάφρυνση του χρέους. Και θα ξεκινήσουμε μαζί το μεγάλο αγώνα για την ανάπτυξη και την αποκατάσταση των κοινωνικών πληγών.
Το μεγάλο αγώνα για τις βαθιές μεταρρυθμιστικές τομές που έχει ανάγκη ο τόπος και η ελληνική κοινωνία.
Ας μη βιάζονται ορισμένοι να δημιουργήσουν κλίμα γιατί θα κουραστούνε για πολλά χρόνια να κάθονται στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Σαράντα χρόνια κυβέρνησαν. Ε ήρθε η ώρα να κυβερνήσει τη χώρα μια νέα πολιτική δύναμη και να σηκώσει τον τόπο ψηλά. Θα κουραστούνε να βρίσκονται και αυτή την τετραετία, και την επόμενη τετραετία σε θέσεις αντιπολίτευσης.
Ας ελπίζουμε τουλάχιστον να είναι αυτή η αντιπολίτευση εποικοδομητική, γιατί αλλιώς θα καούνε στο ζέσταμα. Να το θυμάστε, θα καούνε από το ζέσταμα να κάνουν αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ που θα προχωρά έχοντας την στήριξη του λαού μας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Λένε πολλοί ότι κάναμε λάθος ένα χρόνο πριν που δεν αφήσαμε τον κ Σαμαρά να βγάλει αυτός το φίδι από τη τρύπα.
Απαντάμε: Ευτυχώς που δεν τον αφήσαμε να τυλίξει το φίδι στο λαιμό της χώρας. Ευτυχώς που πήραμε την ευθύνη για τη χώρα και το λαό μας.
Γιατί αυτός ο λαός δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου. Και θυμόμαστε όλοι τις δεσμεύσεις του και ξέρουμε να υπολογίσουμε τι ακριβώς θα γινότανε αν παρέμενε στην εξουσία.
Ήταν δεσμευμένος για πρωτογενή πλεονάσματα 3% τη χρονιά που πέρασε και 4,5 από την τρέχουσα χρονιά και μετά.
Που σημαίνει – για να το πούμε λιανά - ήταν δεσμευμένος να πάρει επιπλέον μέτρα τουλάχιστον 20 δις για το ’15, το ’16 και το ‘17.
Ταυτόχρονα είχε δεσμευτεί για νέες απολύσεις στο δημόσιο και για απελευθέρωση απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα.
Για άμεση κατάργηση του ΕΚΑΣ και πλήρη απελευθέρωση των κόκκινων δανείων ακόμη και της πρώτης κατοικίας.
Και όλα αυτά χωρίς καμία κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών και χωρίς καμία δέσμευση για το χρέος, αφού όπως θα θυμάστε όπου στεκόταν και όπου βρισκόταν έλεγε δεξιά και αριστερά ότι το χρέος μας είναι βιώσιμο και δεν χρειάζεται ελάφρυνση.
Είναι λοιπόν τουλάχιστον θράσος να ακούει κανείς σήμερα τον κ. Μητσοτάκη να μιλά για το ΣΥΡΙΖΑ που με τη διαπραγμάτευση χρέωσε τη χώρα.
Είναι τουλάχιστον θράσος να μιλάνε για τη δική μας διαπραγμάτευση που ελάφρυνε τον προϋπολογισμό 20 δις, όταν αυτοί με το ΝΑΙ σε όλα, με τη γραμμή της μη διαπραγμάτευσης έριξαν το ΑΕΠ της χώρας κατά 25%, δηλαδή εξαφάνισαν πλούτο πάνω από 50 δις μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια.
Λένε επίσης ότι κακώς κάναμε εκείνο το κρίσιμο δημοψήφισμα τις δραματικές εκείνες μέρες και ώρες του Ιούλη.
Ξεχνάνε βέβαια τι περιείχε το τελεσίγραφο των δανειστών που απέρριψε πανηγυρικά ο ελληνικός λαός.
Ξεχνάνε ακόμη και αυτοί που τότε έκαναν καμπάνια για το ΝΑΙ και τώρα τους βλέπω να βρίσκονται στη πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στη κυβέρνηση, όπως κάποιοι από την ηγεσία της ΓΣΕΕ ή κάποιοι μεγάλοι αγροτοσυνδικαλιστές της ΠΑΣΕΓΕΣ. Τότε έκαναν την καμπάνια για το ΝΑΙ και τώρα είναι ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα.
Να θυμίσουμε εμείς τι περιλάμβανε αυτή η πρόταση. περιελάμβανε σκληρότερα μέτρα και χωρίς δεκάρα, χωρίς ευρώ χρηματοδότησης.
Την πλήρη και άμεση κατάργηση του ΕΚΑΣ.
Την κατάργηση όλων των προνοιακών επιδομάτων.
Την απελευθέρωση των απολύσεων.
Την άμεση ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, του ΟΤΕ κάθε υποδομής του ελληνικού κράτους.
Το κυριότερο, όποιος υπέγραφε τότε, ήξερε ότι σε 6 μήνες, δηλαδή στο τέλος του προηγούμενου έτους, θα έπρεπε να συζητήσει εκ νέου για νέο χρηματοδοτικό πακέτο.
Δηλαδή για 4ο μνημόνιο. Αμέσως μάλιστα μετά την εφαρμογή των πολύ σκληρότερων μέτρων, από τη Συμφωνία που τώρα έχουμε και υλοποιούμε.
Με δυο λόγια το σχέδιο ήταν ξεκάθαρο:
Εξαναγκασμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ είτε σε παραίτηση άμεση, είτε σε συνθηκολόγηση που θα σήμαινε εφαρμογή σκληρότερων μέτρων και μετά πτώση λόγο έλλειψης ρευστότητας, ώστε να έρθουν οι παλιοί, η ΝΔ, να εφαρμόσουν μια ακόμη σκληρότερη συμφωνία.
Αυτό ήταν το σχέδιο.
Αυτό ακριβώς το σχέδιο αποφύγαμε με το δημοψήφισμα.
Αυτό ακριβώς απέρριψε η τόλμη του λαού μας, που παρά τον εκφοβισμό ύψωσε ανάστημα και έδωσε τη συντριπτική αυτή πλειοψηφία του 62%.
Λένε, επίσης, πολλοί άλλοι ότι αυτή η Συμφωνία που φέραμε είναι ότι χειρότερο έχει ποτέ υπογραφεί.
Δεν θέλω να εξωραΐσω τίποτα. Όμως, πρέπει να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας.
Μάλλον αυτοί θα έχουν ξεχάσει τι περιελάμβανε το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο.
Την δημοσιονομική προσαρμογή των 65 δις μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια.
Τις περικοπές των μισθών στο δημόσιο, την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων που εμείς έχουμε δεσμευτεί μαζί με τις προοδευτικές δυνάμεις και τις δυνάμεις της εργασίας στην Ευρώπη, να επαναφέρουμε. Και θα τις επαναφέρουμε.
Δεν θυμούνται φαίνεται τι ακριβώς συνέβη τα προηγούμενα χρόνια με τη μείωση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα με μια κυβερνητική πράξη.
δεν θα θυμούνται, θα έχουν ξεχάσει τις 11 διαδοχικές περικοπές στις συντάξεις, που μειώθηκαν κατά 40%.
Την κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα.
Την κατακόρυφη βουτιά στις δαπάνες για την υγεία και την Παιδεία.
Τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών που έκρυψαν κάτω από το χαλί τα κόκκινα δάνεια.
Το ανελέητο ανθρωποκυνηγητό των μικροοφειλετών.
Δεν θα θυμούνται μάλλον τις αίθουσες των δικαστηρίων να γεμίζουν από ανθρώπους που αντικειμενικά δεν είχαν την δυνατότητα να πληρώσουν.
Και την ίδια στιγμή τους μεγαλοφοροφυγάδες κυκλοφορούσαν ελεύθεροι στο Κολωνάκι και στα βόρεια προάστια.
Δεν θα θυμούνται το καταστροφικό κούρεμα των ελληνικών ομολόγων αφού πρώτα είχε πάρει στα χέρια του το ελληνικό δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Στην καλύτερη περίπτωση και μέχρι στιγμής 13 δις κόστισε μόνο αυτό, το PSI του κ. Βενιζέλου και του κ. Σαμαρά.
13 δις ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία. Και τώρα μας κουνάνε το δάκτυλο.
Αφού φεσώσανε με 13 δις τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού λεηλατήσανε τα ίδια ταμεία με τις κυβερνήσεις τους για 20 χρόνια, τώρα μας κουνάνε και το δάκτυλο.
Ζητάτε και τα ρέστα και αρνούνται μάλιστα να προτείνουν εναλλακτική.
Και λένε εσείς φταίτε για την κατάντια των ασφαλιστικών ταμείων, που κάνατε σκληρή διαπραγμάτευση για να υψώσετε το ανάστημα του ελληνικού λαού.
Ε αυτό πάει πολύ, όμως, φίλες και φίλοι.
Δε τρώει κουτόχορτο ο λαός μας.
Αν κάποιοι κάνουν πως δε θυμούνται.
Ο λαός μας θυμάται και γνωρίζει πολύ καλά ότι στο σπίτι του κρεμασμένου καλό είναι να μην μιλάνε για σκοινί.
Γιατί έχει να συγκρίνει και γνωρίζει ότι η δύσκολη συμφωνία που με τη ψήφο του μας έδωσε πριν λίγους μήνες εντολή να υλοποιήσουμε για να βγούμε οριστικά από τη κρίση, μπορεί έχει δυσκολίες, να εμπεριέχει δύσκολες αποφάσεις αλλά για πρώτη φορά δίνει δυνατότητα εξόδου.
Γιατί για πρώτη φορά δεν προβλέπει εξωπραγματικά και υφεσιακά πρωτογενή πλεονάσματα.
Που είναι το άλλο όνομα της λιτότητας.
Δεν προβλέπει τις απολύσεις και τη διαθεσιμότητα χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, που είναι το έργο ζωής του κυρίου Μητσοτάκη, ούτε και τις μειώσεις στις αποδοχές τους με το νέο ενιαίο μισθολόγιο.
Δεν περιλαμβάνει ρήτρες για την απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα ενώ ανοίγει το δρόμο για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων που, όπως είπα και πριν, θα είναι η μάχη των μαχών για την κυβέρνηση της Αριστεράς.
Δεν είναι μια συμφωνία υπό το δυσμενές Αγγλικό Δίκαιο.
Και σας καλώ να αναλογιστείτε:
Ποια θα ήταν σήμερα η κατάσταση στη χώρα, ένα χρόνο μετά, αν δεν είχαμε πάρει την μεγάλη ευθύνη να συγκρουστούμε κόντρα στους συσχετισμούς και να αναλάβουμε την ευθύνη της μάχης ;
Ποια θα ήταν η κατάσταση στη χώρα, α Σαμαράς, Μητσοτάκης, Άδωνις Γεωργιάδης και η παρέα τους, παρέμενε στη διακυβέρνηση του τόπου;
Θα είχαμε 20 τουλάχιστον δις περισσότερα μέτρα από τη συμφωνία που είχαν οι ίδιοι κάνει, μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, απολύσεις στο δημόσιο, περαιτέρω πτώση του βασικού μισθού, ξεπούλημα υποδομών και του ΑΔΜΗΕ, των κόκκινων δανείων, της πρώτης κατοικίας.
Για ποια κοινωνία θα μιλούσαμε;
Για ποια ισότητα;
Για ποια συνοχή;
Για ποια προστασία.
Για ποια έξοδο από τη κρίση;
Γιατί λένε, επίσης πολλοί ότι αφού υπογράφτηκε αυτή η Συμφωνία του Ιούλη δεν έχει κανένα νόημα ποιος θα την εφαρμόσει, οι εκλογές.
Το ίδιο λένε θα ήταν όποιος και αν την εφάρμοζε.
Αλήθεια;
Θα έδινε μάχη η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη να προστατέψει τις συντάξεις των συνταξιούχων που έχουν δει μείωση 40% στις συντάξεις του τα τελευταία τέσσερα χρόνια;
Είναι νωπή η μνήμη του λαού μας από τις προεκλογικές δηλώσεις του Σεπτέμβρη. Από τις προεκλογικές δηλώσεις του υπεύθυνου για τα εργασιακά θέματα στη ΝΔ, του κ. Βρούτση, που έλεγε ότι με βάση τη Συμφωνία, αν ο ίδιος θα ήταν ο επόμενος υπουργός εργασίας θα έφερνε πρόταση - διότι έτσι λέει η συμφωνία και άρα θα ήταν αναγκασμένος - για οριζόντια μείωση κατά τουλάχιστον 30% των συντάξεων και για πλήρη εξαφάνιση των επικουρικών.
Αυτή την πρόταση έφερε ο Κατρούγκαλος τώρα; Την ίδια πρόταση θα έφερνε ο κ. Βρούτσης, την ίδια πρόταση έφερε ο Κατρούγκαλος;
Πιστεύει κανείς ότι η ΝΔ του νεοφιλελεύθερου κ. Μητσοτάκη θα έδινε μάχη για να μην πάνε στα χέρια της αγοράς τα κόκκινα δάνεια και να προστατευτεί η πρώτη κατοικία από τους πλειστηριασμούς, όπως εμείς πετύχαμε για πάνω από το 60% των δανειοληπτών;
Πιστεύει κανείς ότι θα έδινε μάχη η ΝΔ για τον ΑΔΜΗΕ, θα έδινε μάχη για τη δημόσια περιουσία, για να αξιοποιηθεί από εδώ και στο εξής και να μην εκποιείται;
Θα έδινε μάχη για τον περιορισμό σε 9 των κρατικοποιήσεων, όπως εμείς καταφέραμε, και για τη δημιουργία ενός νέου Ταμείου το οποίο δεν θα ιδιωτικοποιεί από εδώ και στο εξής, αλλά θα αξιοποιεί και το 50% από τα έσοδα θα επιστρέφει στην πραγματική οικονομία;
Δεν θα έδιναν αυτές τις μάχες γιατί δεν τις πιστεύουν αυτές τις μάχες. Γιατί οι ιδέες τους, το πρόγραμμά τους, η ιδεολογία τους είναι ακριβώς αυτά που πιστεύουν οι δανειστές και το ΔΝΤ. Γι’ αυτό δεν θα έδιναν ποτέ αυτές τις μάχες που δίνουμε εμείς για την προστασία του λαού μας.
Ή μήπως πιστεύει κανείς, μιας και βρισκόμαστε κοντά στις λαϊκές γειτονιές του Πειραιά, ότι θα έδινε μάχη η Ν.Δ. για την εξαίρεση του χώρου των Λιπασμάτων της Δραπετσώνας από την παραχώρηση στον επενδυτή, έναν χώρο που σύντομα θα τον αποδώσουμε, στο Δήμο, στους κατοίκους της περιοχής, ως δημόσιο χώρο πρασίνου και αναψυχής με ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα;
Εμείς, φίλες και φίλοι, σε αυτόν τον δρόμο της μάχης θα συνεχίσουμε.
Στο δρόμο της διεκδίκησης, φροντίζοντας να διαμορφώνουμε διαρκώς συνθήκες ασφάλειας και σταθερότητας.
Στο δρόμο της ανάκαμψης με προστασία των αδυνάμων, με κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη.
Με πείσμα και με υπομονή.
Για να κερδίζουμε βήμα- βήμα όλο και περισσότερα για τον ελληνικό λαό.
Αυτοί που μας οδήγησαν ως εδώ, αυτοί που λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τη χώρα στα χρόνια της ανάπτυξης, αυτοί που παραδόθηκαν αμαχητί σε όλες τις ορέξεις των δανειστών και τώρα μας κουνάνε το δάκτυλο, η συμμαχία των προθύμων του Ναι, πρέπει να δώσουν απαντήσεις.
Τους βλέπουμε να ξανασυσπειρώνονται. Να παίζουν τα ρέστα της ξανά.
Για να μας γυρίσουν πίσω στα χρόνια της διαφθοράς, του μαύρου χρήματος, της φοροδιαφυγής και της μίζας.
Στα χρόνια της ασυδοσίας των καναλαρχών και των ολιγαρχών.
Στα χρόνια της ανομίας για τους ισχυρούς και της αφαίμαξης των πολλών.
Τους βλέπουμε σήμερα ξανά να προσπαθούν να μετατρέψουν την πρώτη αξιολόγηση σε εργαλείο πολιτικού εκβιασμού της κυβέρνησης, πλάι - πλάι στους πιο αντιδραστικούς κύκλους της Ευρώπης.
Τους βλέπουμε, επίσης, να κρύβονται πίσω από το ΔΝΤ για κρίσιμα θέματα όπως το ασφαλιστικό.
Και με θράσος και υποκρισία να κάνουν πως δήθεν στηρίζουν τις κινητοποιήσεις των επαγγελματικών ομάδων.
Αλλά ξέρετε κάτι; Δεν γίνεται κανείς σε αυτό τόπο να είναι και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα. Να είναι και με τις κινητοποιήσεις και με το ΔΝΤ.
Ή με τις κινητοποιήσεις θα είναι ή με το ΔΝΤ.
Γιατί κύριε Μητσοτάκη:
Δεν γίνεται να είστε και με τα μπλόκα και με το Ταμείο.
Δεν γίνεται να είστε και με τις πορείες και με τους δανειστές.
Σας καλούμε λοιπόν να πάρουν καθαρή θέση τώρα.
Να σταματήστε το κρυφτούλι και τις υπεκφυγές.
Και να μας πουν καθαρά: Ποια είναι η δική τους πρόταση για το ασφαλιστικό που οι δικές τους κυβερνήσεις κατέστρεψαν, λεηλάτησαν τα ταμεία όλα αυτά τα χρόνια και τα έφεραν σε αυτή τη θέση;
Ποια είναι η αντιπρότασή τους και ποια είναι η πρότασή τους για τους αγρότες που αυτοί φτωχοποίησαν και τώρα διεκδικούν;
Εμείς γνωρίζουμε – να είστε βέβαιοι γι’ αυτό – πάρα πολύ καλά και τις δυσκολίες και τις αγωνίες του λαϊκού κόσμου.
Άλλωστε αυτές τις αγωνίες εκπροσωπούμε και για αυτές παλεύουμε.
Ίσως αυτή είναι και η πιο ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στην ΝΔ του κ. Μητσοτάκη.
Ξέρουμε καλύτερα τις αγωνίες του λαϊκού κόσμου, γιατί εξαιτίας αυτού του κόσμου βρισκόμαστε εδώ. Εκλεγήκαμε στην κυβέρνηση γιατί ο λαϊκός κόσμος στις λαϊκές γειτονιές έδωσε τη μεγάλη πλειοψηφία στον ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ ο κ. Μητσοτάκης είναι αρχηγός της ΝΔ επειδή ο κόσμος στα βόρεια προάστια και στις πλούσιες γειτονιές της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας τον έκανε αρχηγό. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά. Ο καθένας εκπροσωπεί τα κοινωνικά συμφέροντα της ιδεολογίας που εκφράζει.
Ξέρουμε, λοιπόν εμείς, πολύ καλύτερα τις αγωνίες του λαϊκού κόσμου. Είναι και δικές μας αγωνίες.
Γι αυτό και είμαστε ανοιχτοί στο διάλογο.
Είμαστε έτοιμοι να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα ευελιξίας και κάθε διαπραγματευτικό περιθώριο.
Το έχουμε άλλωστε ήδη αποδείξει.
Και η ασφαλιστική μεταρρύθμιση μπορεί να δεχθεί διορθώσεις, δεν υπάρχει αμφιβολία. Αλλά θα προχωρήσει.
Είναι αναγκαίο να προχωρήσει.
Η χώρα δεν αντέχει.
Τα ταμεία δεν αντέχουν.
Και αυτό το γνωρίζουν καλά όλοι και όλες.
Το δίλλημα που έχουμε μπροστά μας είναι:
Είτε μεταρρύθμιση του συστήματος είτε κατάρρευση του συστήματος.
Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα.
Και όλοι γνωρίζουν ότι δεν ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ γι αυτήν.
Δεν ευθυνόμαστε για το 1,5 εκατομμύριο ανέργους, για την κατάρρευση των ταμείων μετά το PSI ή για το δημογραφικό πρόβλημα.
Δεν είμαστε εμείς η κυβέρνηση που οδήγησε τη χώρα σε 25% ύφεση.
Δεν κάναμε εμείς τις 11 οδυνηρές διαδοχικές οριζόντιες περικοπές στις συντάξεις από το 2010 και μετά.
Άλλα είμαστε εμείς που πρέπει να σταθούμε με ευθύνη, όλοι πρέπει να σταθούμε με ευθύνη απέναντι σε ένα μείζον εθνικό πρόβλημα και να το κατανοήσουμε:
Δε γίνεται σε μια χώρα με λιγότερο από 4 εκατομμύρια ενεργό πληθυσμό εκ των οποίων το 1,5 άνεργοι να στηρίζονται 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι.
Αλλά ακόμα και μέσα σε αυτούς τους ασφυκτικούς όρους που μας κληροδότησαν, εμείς κάνουμε τα πάντα για να προστατεύσουμε ακέραιο και αλώβητο το ύψος των σημερινών συντάξεων, δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα σύστημα βασισμένο την ισονομία, την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Βάζοντας τέλος στον κατακερματισμό, τον συντεχνιασμό, στα προνόμια και στη λογική ότι κάποιοι είναι πιο ίσοι από κάποιους άλλους.
Και ταυτόχρονα δίνοντας προοπτική αυξήσεων στους μελλοντικούς συνταξιούχους.
Συνδέοντας το ύψος της σύνταξης με τους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ.
Γιατί εμείς επιλέγουμε και προτείνουμε μια μεταρρύθμιση που δεν κόβει εκ νέου τις συντάξεις που έχουν ήδη υποστεί πολλαπλές οδυνηρές περικοπές.
Και προτείνουμε το βάρος της αναγκαίας αλλαγής να το μοιραστούμε όλοι με δικαιοσύνη και όχι για μια ακόμη φορά να το ρίξουμε στους πιο αδύναμους και στους πιο φτωχούς.
Και επιλέγουμε να εξοικονομήσουμε τους αναγκαίους πόρους όχι από τις συντάξεις, αλλά από μια μικρή αύξηση των εργοδοτικών εισφορών κατά 1%.
Μια αύξηση που προς τιμήν τους την αποδέχτηκαν οι εργοδοτικές οργανώσεις.
Ποια είναι όμως πρόταση της ΝΔ;
Γιατί δυο μήνες τώρα που συζητείται δημόσια το ασφαλιστικό δεν λέει κουβέντα;
Θέλει ή δεν θέλει την μικρή αύξηση των εισφορών των εργοδοτών –που και οι ίδιοι δέχονται- για να μην μειωθούν οι συντάξεις;
Η’ μήπως θέλει μια ακόμη οριζόντια περικοπή των συντάξεων, για να αποδείξει ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τα ίδια με την ΝΔ; Ποιος είναι ο στόχος τους;
Τους καλούμε να αφήσουν τις υπεκφυγές και να καταθέσουν πρόταση ξάστερα, καθαρά στον ελληνικό λαό. Να γνωρίζουμε τι προτείνουν.
Και τέλος για να λυθεί οποιαδήποτε παρεξήγηση και να τελειώσει η παραπληροφόρηση:
Είμαστε έτοιμοι και ήδη προχωράμε στις αναγκαίες διορθώσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες, εμπόρους και επιστήμονες, μέσα από έναν ουσιαστικό διάλογο μαζί τους.
Για να μην υπάρξουν υπερβολικές και δυσβάστακτες επιβαρύνσεις.
Και κυρίως για να βρούμε τρόπο να προστατευτούν οι νέοι επιστήμονες, οι νέοι επαγγελματίες και τα μεσαία εισοδήματα.
Αυτός είναι ο δικός μας στόχος.
Αλλά θέλω ένα πράγμα να γίνει σαφές.
Αυτή η κυβέρνηση δεν θα χαϊδέψει τους φοροφυγάδες.
Δεν θα βάλουμε στο ίδιο τσουβάλι τους μικρούς και μεσαίους δικηγόρους, μηχανικούς και γιατρούς, τους ανασφάλιστους νέους ή αυτούς με τα μπλοκάκια με τους ιδιοκτήτες των μεγάλων δικηγορικών και κατασκευαστικών εταιρειών και των ιατρικών και διαγνωστικών κέντρων που διαδηλώνουν με τις γραβάτες. Εμείς θα προστατεύσουμε τους νέους επιστήμονες, αυτούς με τα μπλοκάκια, αυτούς με τα χαμηλά εισοδήματα.
Αυτός είναι ο στόχος μας. Ο στόχος μας είναι η δίκαιη διανομή των βαρών και η αναδιανομή του πλούτου.
Την ίδια στάση, στάση κοινωνικής δικαιοσύνης, θα τηρήσουμε και απέναντι στους αγρότες.
Θέλουμε να κάνουμε έναν ουσιαστικό και εξαντλητικό διάλογο μαζί τους.
Διάλογο όμως έντιμο και ειλικρινή με τους εκπροσώπους τους που θα αντανακλούν αντιπροσωπευτικά τις αγωνίες και τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου.
Διότι δεν γίνεται κάποιοι από αυτούς που έκαναν καμπάνια για το Ναι στον ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζονται τώρα ως επαναστάτες.
Είμαστε λοιπόν έτοιμοι για έναν ουσιαστικό διάλογο.
Πάνω στα πραγματικά και ανοιχτά προβλήματα.
Και το ξεκαθαρίζω: πολλά ακούγονται για το φορολογικό. Καλό θα είναι να μην πιστεύει κανείς σε δημοσιεύματα και ειδήσεις. Είμαστε ανοιχτοί να τα συζητήσουμε όλα και μέχρι στιγμής το φορολογικό δεν είναι αντικείμενο συζήτησης με τους θεσμούς. Δεν εμπεριέχεται στα προαπαιτούμενα για την πρώτη αξιολόγηση.
Είμαστε όμως ανοιχτοί να κουβεντιάσουμε με τους αγρότες όλους εκείνους τους τρόπους για να προστατεύσουμε επί της ουσίας το εισόδημά τους και τον κόπο τους.
Για το 2016 θα ισχύσει για τους αγρότες ότι ακριβώς ίσχυσε και το 2015 στα φορολογικά ζητήματα.
Την ίδια στιγμή στο ασφαλιστικό οι αναγκαίες αλλαγές που έρχονται σε ότι αφορά τις συντάξεις των αγροτών δεν είναι, όπως λένε, τόσο αρνητικές. Με την εθνική σύνταξη σχεδόν διπλασιάζονται οι συντάξεις του μεγαλύτερου μέρους του αγροτικού κόσμου. Σε ότι αφορά δε τις ασφαλιστικές εισφορές, αυτές θα ωριμάσουν σε βάρος τετραετίας. Ενώ το εισόδημα που ορίζεται ως βάση για τον ορισμό της κατώτατης ασφαλιστικής εισφοράς είναι στο 80% του ανειδίκευτου εργάτη.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, και σε αυτό το ζήτημα είμαστε ανοιχτοί να ακούσουμε προτάσεις και να βρούμε λύσεις.
Οι αγρότες όμως πρέπει να ξέρουν ένα πράγμα. Θα κάνουμε τα απάντα για να προστατεύσουμε το εισόδημά τους και να επιλύσουμε τα χρονίζοντα προβλήματα της ελληνικής υπαίθρου.
Γιατί πέραν του ασφαλιστικού δεν ακούω να γίνεται συζήτηση για αυτά τα προβλήματα.
Και αναρωτιέμαι γιατί;
Δεν έχουν ξαφνικά άλλα αιτήματα;
Και όλοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνησή μας από την πρώτη στιγμή έδωσε μάχες για τους αγρότες και μάλιστα κατάφερε μόλις πριν από ένα μήνα να δώσει, μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ, στους λογαριασμούς δικαιούχων αγροτών αποζημιώσεις ύψους 2 δις ευρώ, της περιόδου 2008- 2014, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις καθυστερούσαν για χρόνια.
Και επιπλέον για πρώτη φορά το καταφέραμε στην ώρα του, στο σύνολο του ποσού και χωρίς πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Δεν πιστεύω πως αυτός είναι ο λόγος που δεν μπαίνουν άλλα αιτήματα στο τραπέζι.
Θέλω να πιστεύω σε έναν έντιμο και ειλικρινή διάλογο.
Και μπροστά μας έχουμε επίσης για την επόμενη πενταετία τη δυνατότητα να διαθέσουμε περίπου 20 δις σε πόρους στον αγροτικό πληθυσμό για την παραγωγική ανασυγκρότηση.
Πρώτον από το πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης 2014-2020, που προβλέπει επενδύσεις ύψους 6 δις ευρώ
Και δεύτερον τα 14 δις των κοινοτικών ενισχύσεων.
Πείτε μου ποια άλλη κοινωνική κατηγορία στο τόπο έχει τη δυνατότητα απορρόφησης παρόμοιων πόρων στην επόμενη πενταετία.
Ωστόσο, το ζήτημα εδώ είναι αν θα είναι δίκαιη και παραγωγική η διανομή αυτών των πόρων.
Διότι πρέπει να παραδεχτούμε ότι τόσα χρόνια δεν ήταν ούτε δίκαιη, ούτε παραγωγική, η διανομή των κοινοτικών πόρων.
Διότι ξέρω πολύ καλά ότι στις κινητοποιήσεις των αγροτών υπάρχουν αγρότες που παίρνουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε ενισχύσεις αλλά και αγρότες που είναι η πλειοψηφία τους που παίρνουν είναι λιγότερα από τα έξοδά τους.
Ε, λοιπόν εμείς για αυτούς νοιαζόμαστε. Για τον αγροτικό κόσμο που ζει σε συνθήκες ανέχειας. Που παίρνει επιδοτήσεις μικρότερες από τα έξοδά του. Αυτόν τον κόσμο θέλουμε να προστατεύσουμε και με αυτό τον κόσμο θέλουμε να έρθουμε σε ουσιαστικό διάλογο και επικοινωνία.
Για αυτό και η βασική μας επιλογή είναι η δίκαιη κατανομή τόσο των πόρων όσο και των βαρών.
Η ενίσχυση της συνεργατικής λειτουργίας.
Η διαφάνεια και η δικαιοσύνη. Αλλά και ένα νέο πλαίσιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς το οποίο έχει ανάγκη ο αγροτικός κόσμος για να μπορέσουμε να γυρίσουμε σελίδα.
Φίλες και Φίλοι,
Κλείνουμε ένα χρόνο.
Δύσκολο χρόνο και τραχύ.
Αλλά αν τα πράγματα ήταν εύκολα δε θα ήμασταν εμείς εδώ για να τα διαχειριστούμε.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι εμείς έχουμε έρθει για τα δύσκολα.
Για να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά και να τελειώνουμε με τις χρόνιες παθογένειες του ελληνικού κράτους.
Αλλά μας λένε κάποιοι τις τελευταίες μέρες, που αναπαράγουν τις πιο κίτρινες από τις κίτρινες σελίδες των κίτρινων φυλλάδων που στήριξαν με νύχια και με δόντια το πολιτικό κατεστημένο σε αυτόν τον τόπο, ότι είμαστε όλοι ίδιοι.
Ότι δήθεν εμείς δεν ήρθαμε στην εξουσία για να αλλάξουμε τα πράγματα, αλλά ήρθαμε στην εξουσία για να βολέψουμε τους δικούς μας ανθρώπους.
Και κανιβαλίζουν ανθρώπους με πολιτική ιστορία, κοινωνικούς αγώνες και ανιδιοτελή προσφορά.
Δεν θα το επιτρέψουμε.
Και δε θα το επιτρέψουμε όταν με τόσο άθλιο τρόπο παραχαράσσουν την αλήθεια.
Θέλουμε λοιπόν να δώσουμε κάποιες απαντήσεις.
Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη πράξη της κυβέρνησης αυτής ήταν να μειώσει τον αριθμό των προσωρινών πολιτικών υπαλλήλων, δηλαδή των μετακλητών κατά 25%.
Και σήμερα ένα χρόνο μετά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει 630 μετακλητούς, προσωρινούς υπαλλήλους, συνεργάτες στενούς στα υπουργεία, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου είχε 1200 μετακλητούς. 1200 με 630. Αυτό είναι το κομματικό κράτος που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΕΛ.
Και έχουν το θράσος κάποιοι να μιλούν για ρουσφέτια και οικογενειοκρατία.
Ποιος τα κόμματα που έχουν κάνει την οικογένεια κράτος.
Έ όχι λοιπόν αυτό πάει πολύ…
Όποια πέτρα και να σηκώσουμε, όπου και να ψάξουμε βρίσκουμε παραδείγματα και στοιχεία.
Αλλά εμείς τους απαντάμε, δεν πρόκειται ποτέ να μπούμε σε αυτό το πειρασμό.
Εμείς δεν ρίχνουμε την πολιτική αντιπαράθεση τόσο χαμηλά.
Αν αυτοί έχουν για πολιτικό καθοδηγητή τους τον κίτρινο τύπο, δικαίωμά τους.
Εμείς θα δίνουμε μόνο πολιτικές απαντήσεις.
Και απαντάμε ότι οι πολιτικές θέσεις είναι πολιτικές θέσεις και η δημόσια διοίκηση είναι δημόσια διοίκηση.
Δύο ξεχωριστά πράγματα.
Και άλλο οι έμπιστοι συνεργάτες που αποτελούν προσωπική επιλογή βουλευτών και υπουργών – και που στο κάτω – κάτω δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς πως τους ανθρώπους που επιλέγει κανείς να είναι οι πιο κοντινοί τους, οι πιο έμπιστοί του, θα τους διάλεγε με κάποιον άλλο τρόπο από το να είναι το μοναδικό κριτήριο η εμπιστοσύνη και άλλο πράγμα είναι οι διοικητικοί υπάλληλοι ή οι Διευθυντές των υπουργείων. Άλλο πράγμα είναι αυτό που λέμε δημόσια διοίκηση και επί χρόνια στην Ελλάδα ήταν μια δημόσια διοίκηση που επικρατούσε το ρουσφέτι και ο κομματισμός.
Αφού έτσι είναι τα πράγματα και ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε τους μετακλητούς στο μισό παρά την πρώτη πρόταση στο 25%, αφού έτσι είναι τα πράγματα και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διόρισε στο δημόσιο παρά μονάχα τις απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, τους σχολικούς φύλακες, όλους όσους παρανόμως και αντισυνταγματικά είχαν απολυθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Αφού έτσι είναι τα πράγματα, γιατί όμως τότε αυτός ο ορυμαγδός των επιθέσεων που δεχθήκαμε από συγκροτήματα του τύπου που στηρίζουν το κ Μητσοτάκη και τη ΝΔ, για το θέμα αυτό;
Μα προφανώς γιατί αξιολογούν φαίνεται ως βάρος το επώνυμο του νέου αρχηγού της ΝΔ και επιθυμούν να αποσείσουν από πάνω τους το βάρος της οικογενειοκρατίας με φθηνούς λαϊκίστικους αντιπερισπασμούς.
Τους διαβεβαιώνουμε ότι κακώς σκέφτονται ενοχικά.
Εμείς δε πρόκειται ποτέ να κατηγορήσουμε το κ Μητσοτάκη για τις ρίζες του και την οικογένειά του.
Θα τον πολεμάμε για τις ιδέες του και πάντα με όπλο τις δικές μας ιδέες.
Και βέβαια θα τον πολεμάμε και για τις πράξεις του. Γιατί οι πράξεις μετράνε.
Για το τι έκανε ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης για παράδειγμα:
Όταν με μια διάταξη καθαίρεσε όλους τους προϊστάμενους της δημόσιας διοίκησης μέσα σε μια νύχτα, ενώ ήξερε ότι έρχεται πολιτική αλλαγή.
Και σήμερα στα υπουργεία έχουμε διευθυντές και προϊστάμενους που επέλεξε μέσα σε μια νύχτα ο κ. Μητσοτάκης. Και μάλιστα όταν η κυβέρνηση στην οποία ήταν υπουργός είχε κάνει το ρουσφέτι και την κομματοκρατία επιστήμη με το σύστημα 4-2-1.
Θα τον κατηγορούμε λοιπόν για τις πράξεις τους. Γατί έβγαλε μέσα σε μια νύχτα, ακόμα και όσους είχαν κριθεί από υπηρεσιακά συμβούλια. Και προχώρησε σε απευθείας τοποθετήσεις διευθυντών.
Εμείς σε αντίθεση με όσα έκανε ο κ Μητσοτάκης και οι κυβερνήσεις της ΝΔ φέρνουμε στη Βουλή, έναν νόμο τομή στη Δημόσια διοίκηση.
Καταργούμε μια και έξω το ρουσφέτι και θεσμοθετούμε την αξιοκρατία στη στελέχωση της δημόσιας διοίκησης.
Και το ερώτημα είναι ένα :
Θα στηρίξει ο κατά τα άλλα μεταρρυθμιστής κ Μητσοτάκης και τα μεταρρυθμιστικά του εξαπτέρυγα, τα ποταμίσια μεταρρυθμιστικά του εξαπτέρυγα, αυτή τη μεγάλη βαθιά μεταρρυθμιστική τομή στο κράτος και στην Δημόσια Διοίκηση που καταργεί το ρουσφέτι και τον κομματισμό;
Θα το ψηφίσουν; Θα το στηρίξουν; Τους ρωτώ. Και περιμένω απάντηση.
Το νομοσχέδιο που για πρώτη φορά εισάγει τον θεσμό του εθνικού Μητρώου για τις επιτελικές θέσεις της Δημόσιας Διοίκησης; Και μάλιστα, για πρώτη φορά, το θεσμό του γενικού γραμματέα υπουργείου που θα είναι ο υπηρεσιακός γραμματέας και δεν θα αλλάζει κάθε φορά που θα φεύγει ένας υπουργός και αλλάζει μια κυβέρνηση.
Θα το ψηφίσουν ή θα επιμείνουν να κάνουν Πρώτο Θέμα το φτηνό λαϊκισμό, τον κιτρινισμός και τη παραδημοσιογραφία ;
Τους καλούμε να πάρουν θέση.
Όπως τους καλούμε να πάρουν θέση και στο μείζον ερώτημα της νομιμότητας.
Οι δήθεν μεταρρυθμιστές και υποστηριχτές της ελεύθερης αγοράς με πείσμα εδώ και τρεις μήνες, μπλοκάρουν την εκλογή ΕΣΡ και των ανεξάρτητων αρχών στη Βουλή για να μη γίνει διαγωνισμός και να μη δοθούν νόμιμες άδειες λειτουργίας στα Μέσα ενημέρωσης.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Γνωστά τα γραμμάτια που ξεπληρώνουν.
Να ξέρουν όμως ότι εμείς είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε.
Είμαστε αποφασισμένοι να βάλουμε τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Προσπαθούν να μας καθυστερήσετε αλλά δεν μπορέσουν να μας σταματήσουν.
Γιατί σε αυτή τη χώρα υπάρχουν και οι διαδικασίες όπως υπάρχει και η βούληση του ελληνικού λαού, που όλοι οφείλουμε να σεβόμαστε και που εκφράστηκε κυρίαρχα και διαμόρφωσε τους συσχετισμούς στο Κοινοβούλιο.
Το Κοινοβούλιο θα πάρει αποφάσεις τις επόμενες μέρες, θα αποφασίσει κυρίαρχα.
Και ο διαγωνισμός είτε έτσι είτε αλλιώς θα διεξαχθεί άμεσα. Ίσως και μες τονε πόμενο μήνα.
Ελπίζω μέχρι τότε να έχει συναινέσει και η ΝΔ γατί θα εκτεθεί ανεπανόρθωτα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο να κάνω μια μικρή αναδρομή, έναν σύντομο απολογισμό κάποιων σημαντικών τομών. Μέσα σε μια δύσκολη περίοδο, δώσαμε δείγματα γραφής.
Μέσα σε κατάσταση πολιορκίας ξεκινήσαμε και μετείχαμε:
Την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης - που ήταν ο πρώτος νόμος της κυβέρνησης της Αριστεράς μετά τις εκλογές της 25ης Γενάρη.
Το νόμο για τις 100 δόσεις, που έβγαλε τη θηλιά της υπερχρέωσης από λαιμό χιλιάδων οικογενειών.
Δώσαμε πίσω το δίκιο και τη δουλειά που άδικα απολύθηκαν
Καταργήσαμε το χαράτσι των 5 ευρώ στα νοσοκομεία
Ανοίξαμε το μέτωπο για τις συλλογικές συμβάσεις και καταργήσαμε το νόμο της πολιτικής επιστράτευσης.
Σπάσαμε το λουκέτο της ΕΡΤ.
Ψηφίσαμε το σύμφωνο συμβίωσης και κάναμε πράξη την ισότητα ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.
Προχωράμε, αγωνιζόμαστε και πετυχαίνουμε, μικρές και μεγαλύτερες νίκες.
Επίσης δίνουμε καθημερινή μάχη με τη φοροδιαφυγή:
Έχουμε επιταχύνει την επεξεργασία νομοθετημάτων για τη διαφάνεια στη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, την ενοποίηση και την αναβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών.
Έχουμε επιταχύνει τον έλεγχο στις ποικιλώνυμες λίστες μεγαλοκαταθετών του εξωτερικού. Δίνουμε υλικό αλλά και ανάσα στη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της.
Οι μεγαλοφοροφυγάδες δεν μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι πια.
Με πρωτόγνωρα ταχύρρυθμες διαδικασίες παρελήφθη από τις φορολογικές αρχές της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και παραδόθηκε άμεσα στη δικαιοσύνη – δεν μπήκε στα συρτάρια των υπουργών - η λίστα με τους καταθέτες στις τράπεζες του εξωτερικού.
Η ταυτοποίηση της λίστας έχει ολοκληρωθεί και οι πληρωμές έχουν ήδη αρχίσει.
Ήρθαν στα χέρια μας και συμπληρωματικά στοιχεία που ουσιαστικά ξαναζωντανεύουν τη λίστα Λαγκάρντ.
Τι λένε οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος για όλα αυτά; Γνώριζαν αυτές τις λίστες;
Τι λέει ο κ.Μητσοτάκης για τον στενό συνεργάτη του κ. Σαμαρά που τότε μας έλεγε να είχαμε άλλους δέκα και τώρα θα πω εγώ να είχαμε άλλους είκοσι για να πληρώνανε τα λεφτά που έβγαλαν έξω στο εξωτερικό, μπας κει είχαμε τη δυνατότητα να στήσουμε στα πόδια μας το κράτος, τα νοσοκομεία, την παιδεία, εκεί όπου έχουμε ανάγκη.
Φίλες και φίλοι,
Στο πεδίο της οικονομίας ήδη εμφανίζονται πολύ θετικά σημάδια.
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ολοκληρώθηκε ταχύτατα και με επιτυχία. Και η συμμετοχή του δημοσίου ήταν μόλις 5,7 δις Ευρώ αντί για 25 που υπολόγιζαν οι δανειστές.
Έχουμε για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες στη χώρα υπερβεί τον των εσόδων, παρά τις αντίξοες συνθήκες των capital controls, κατά 2 δις.
Θέλω να τα πω αυτά γιατί είναι ειδήσεις που όχι μόνο περνάνε στα ψηλά. Δεν λέγονται καν στην πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης.
Και ξέρω ότι τώρα μπορεί να μας ακούει ο ελληνικός λαός και να ακούει ότι γίνονται σημαντικά πράγματα, παρά τις δυσκολίες και πρέπει να σταματήσει πια αυτή η καταστροφολογία.
Πάνω που πάει να σηκώσει κεφάλι και ψυχολογία ο κόσμος να τον τσακίζουν με καταστροφολογία, με τις λαίλαπες.
Έχουμε δυσκολίες μπροστά μας, θα τις ξεπεράσουμε.
Όπως πετύχαμε μέχρι τώρα, έτσι θα πετύχουμε και τους επόμενους τρεις κρίσιμους μήνες να βγάλουμε τη χώρα από το αδιέξοδο. Να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση με τον λαό μας όρθιο.
Λένε κάποιοι ότι έχουμε δημοσιονομικό κενό για το ’16 ενώ είχαμε 2 δις περισσότερα, πάνω από τους στόχους το ’15.
Είχαμε αντί για πρωτογενές έλλειμμα, πρωτογενές πλεόνασμα. Και αυτά πρέπει να τα ακούει ο κόσμος.
Όπως και το γεγονός ότι η χώρα μας για πρώτη φορά ήταν, όχι τελευταία όπως συνήθως, αλλά πρώτη στην απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ στις 28 χώρες της Ε.Ε. Με 97% και 5 δις απορροφητικότητα φτάσαμε τους στόχους.
Γιατί άραγε για τόσα χρόνια ήμασταν τελευταίοι και τώρα γίναμε πρώτοι; Μήπως γιατί κάποιοι σχεδίαζαν τα ΕΣΠΑ, τα προγράμματα για να τα δίνουν σε ημετέρους και φίλους, ενώ εμείς τα σχεδιάσαμε για να απορροφηθούν στο σύνολό τους και να δοθούν στις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας;
Για το 2016 υπολογίζεται ότι θα εισρεύσουν 8 δις στην ελληνική οικονομία από τις επενδυτικές τράπεζες και από συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα.
Ήδη σειρά μεγάλων έργων ξεκινούν που είχαν για μήνες και για χρόνια παγώσει. Και ξεκινούν όχι με τους ίδιους όρους, αλλά με καλύτερους όρους για το ελληνικό δημόσιο.
Και όλα αυτά επειδή στόχος της κυβέρνησης αυτής δεν είναι η μίζα.
Στόχος μας είναι η επανδιαπραγμάτευση με τους εργολάβους και νέες συμφωνίες όχι κάτω από το τραπέζι, πάνω από το τραπέζι με καλύτερους όρους για το δημόσιο συμφέρον.
Και όλα αυτά μην το ξεχνάμε είναι εφόδια στη μεγάλη διαπραγμάτευση για την πρώτη αξιολόγηση.
Που για πρώτη φορά θα δοθεί με περισσότερους συμμάχους και από θέση ισχύος.
Τέλος, ετοιμάζουμε δυο σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Μια για τον αναπτυξιακό νόμο που θα δίνει ουσιαστικά κίνητρα για την ανάπτυξη και μια που ετοιμάζει το υπουργείο εσωτερικών και θα θέσει άμεσα σε διάλογο με τα κόμματα και θα αφορά ένα νέο αναλογικό εκλογικό νόμο που θα φέρουμε σε διάλογο για να κάνουμε πράξη αυτό που υποσχεθήκαμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Να φέρουμε την δυνατότητα κάθε ψήφος του Έλληνα πολίτη να έχει την ίδια βαρύτητα μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Και μόλις περάσει η πρώτη αξιολόγηση, τότε θα ανοίξουμε τη συζήτηση για τις αναγκαίες, βαθιές μεταρρυθμιστικές τομές που έχει ανάγκη ο τόπος και για τη συνταγματική μεταρρύθμιση.
Όχι για να κάνουμε το χατίρι κάποιων που θέλουν να φτιάξουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά για να βαθύνουμε τη δημοκρατία και για να καταστήσουμε ότι το ελληνικό Σύνταγμα δεν θα επιτρέπει σε κάποιους να ξεπουλάνε το δημόσιο νερό και το δημόσιο πλούτο. Για να κάνουμε αυτή τη μεγάλη μεταρρύθμιση, που θα δώσει τη δυνατότητα στο Σύνταγμά μας να κατοχυρώνει και να βαθαίνει τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία.
Φίλες και Φίλοι,
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Τα διλήμματα σήμερα ένα χρόνο μετά, είναι ίσως πιο καθαρά από ποτέ.
Αποκρυσταλλώνεται, πλέον, σε πολιτικό επίπεδο, η ταξική αντιπαράθεση που οξύνθηκε τα προηγούμενα χρόνια.
Οριοθετούνται με σαφήνεια οι δύο πόλοι της αντιπαράθεσης.
Από τη μια είναι η Δεξιά. Η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη.
Του νεοφιλελεύθερου κ Μητσοτάκη που στηρίζεται από την ακροδεξιά παρέα του κυρίου Σαμαρά και παίρνει και θέσεις αντιπροεδρίας.
Και από την άλλη πλευρά είναι η Αριστερά, του ΣΥΡΙΖΑ, ο δικός μας πόλος.
Όλοι εμείς οι πολλοί, απέναντι στους λίγους.
Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που, παρά τις δυσκολίες, παρά τις ανηφοριές, παραμένει αταλάντευτη στην ιστορική επιλογή της να προχωρήσει μπροστά για να αλλάξει πορεία ο τόπος.
Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, η νεολαία και οι μικρομεσαίοι που δεν θέλουν να ξαναγίνουν όμηροι του παλαιού καθεστώτος.
Που δεν θέλουν να ξαναγίνουν θυσία στο βωμό της διαπλεκόμενης οικονομικής ολιγαρχίας.
Και εμείς θα κάνουμε τα πάντα για να δικαιώσουμε αυτή τη μεγάλη ταξική και κοινωνική πλειοψηφία.
Μια μεγάλη συμμαχία των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων που θα βάλει φραγμό στην ασυδοσία.
Για να δικαιώσουμε τις προσδοκίες και τις ελπίδες της.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είχα πει κάποτε, είναι τέκνο της ανάγκης και της οργής.
Σήμερα θα πω, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και δεν θα γίνει μια φωτοβολίδα της Ιστορίας.
Είναι η μεγάλη λαϊκή και προοδευτική παράταξη που εκπροσωπεί τον κόσμο της εργασίας και του πολιτισμού, τον κόσμο της δημιουργίας και της καινοτομίας.
Είναι ο λαϊκός κόσμος που αναπνέει και αγωνίζεται τίμια για να κερδίσει τη ζωή του, με την εργατική του δύναμη.
Εμείς είμαστε το κόμμα που υπερασπίζεται τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλειάς.
Που σήμερα ζουν δύσκολα.
Και αγωνιζόμαστε, κάθε μέρα και κάθε ώρα που περνά, να ελαφρύνουμε τα βάρη τους.
Αυτοί που μας εμπιστεύτηκαν, με αυτούς συμπορευόμαστε, για αυτούς υπάρχουμε, για αυτούς συνεχίζουμε.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η Αριστερά, αν κάτι ξέρει να κάνει καλά, είναι να δίνει μάχες.
Και να τις δίνει μαζί με το λαό.
Όχι εξ' ονόματος του λαού και σε βάρος του.
Η δική μας δύναμη είναι ο κόσμος των λαϊκών στρωμάτων.
Οι άνθρωποι, γυναίκες και άντρες, που βίωσαν με δραματικό τρόπο την πολιτική της άγριας λιτότητας και της κρίσης.
Για αυτό τον κόσμο παλεύουμε, σε αυτόν τον κόσμο στηριζόμαστε, σε αυτόν τον κόσμο απευθυνόμαστε και σήμερα ένα χρόνο μετά.
Ξέρουμε, το ξέρουμε καλά.
Υπάρχουν ερωτηματικά, αμφιβολίες, ενστάσεις, απογοητεύσεις.
Ο λαϊκός κόσμος έχει δίκιο να αγωνιά, να βγαίνει στους δρόμους, να διαδηλώνει.
Θέλουμε αν βγαίνει στους δρόμους και να διαδηλώνει. Είναι δύναμη και στήριξή μας οι αγώνες για ένα καλύτερο μέλλον.
Δεν φοβόμαστε το δρόμο.
Δεν βλέπουμε τους ανθρώπους που διαδηλώνουν, που απεργούν, ως εχθρούς της κυβέρνησης.
Η Ιστορία δεν γράφεται με σιωπή, αλλά με τους αγώνες.
Με αυτόν τον κόσμο, με αυτά τα κοινωνικά στρώματα θέλουμε ένα διαρκή και ουσιαστικό διάλογο.
Για να πετύχουμε, μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, το καλύτερο δυνατό.
Αυτή είναι διαφορά μας με το στρατόπεδο του παλαιού κατεστημένου, του συντηρητικού και νεοφιλελεύθερου μπλοκ.
Και είναι διαφορά ουσίας και όχι μόνο ύφους και ήθους.
Εμείς παλεύουμε για την κοινωνία των πολλών, όταν, την ίδια στιγμή, που η νεοφιλελεύθερη ΝΔ του κυρίου Μητσοτάκη κάνει ό,τι μπορεί για να διαιωνίσει την κυριαρχία των λίγων σε βάρος των φτωχών.
Εμείς είμαστε με το διάλογο και όχι με την καταστολή.
Είμαστε με το μέρος του κόσμου που παλεύει και όχι εναντίον του.
Δικός μας εχθρός δεν είναι ο κόσμος που παλεύει. Δικός μας εχθρός είναι η λιτότητα, η πολιτική που μεγεθύνει τη φτώχεια, η πολιτική που διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες.
Και στο ερώτημα:
Ποιος μπορεί να παλέψει για το δίκιο του και τα δικαιώματά του, ο λαός γνωρίζει πως η απάντηση είναι μόνο μία: ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να παλέψει για τα δικαιώματα, να τα κάνει πράξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει πράξη τους αγώνες, τις θυσίες, τις κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού.
Γι' αυτό, όλες και όλοι, βγαίνουμε μπροστά.
Πάμε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας να μιλήσουμε με τους ανθρώπους, να πείσουμε για τις θέσεις και το σχέδιό μας.
Το ξέρουμε ότι σε κάθε μας βήμα θα βρίσκουμε μπροστά μας τη διαπλοκή και τη Δεξιά, που θα παραφράζει, να παραχαράσσει την ιστορία, τις θέσεις, τις προθέσεις μας.
Γιατί έχουμε ανοίξει τις ντουλάπες με τους σκελετούς και βιάζονται άρον – άρον να μας εμποδίσουν να τις ανοίξουμε παραπέρα. Θέλουν να κλείσουμε τις ντουλάπες.
Το ξέρουν και γι' αυτό μας φοβούνται.
Το ξέρουμε και γι' αυτό προχωράμε αταλάντευτα.
Η φετινή χρονιά θα είναι η χρονιά της ρήξης με το παλιό.
Το έτος μηδέν για την ανασυγκρότηση της πατρίδας μας. Για την έξοδο από την κρίση, την ανάκτηση της κυριαρχίας μας και την αρχή του τέλους της πολυετούς επιτροπείας για τον τόπο.
Έτσι ώστε, από άλλη θέση και με άλλο πνεύμα να σχεδιάσουμε το μέλλον.
Έτσι ώστε μέσα σε πέντε χρόνια, μέχρι το 2021 που θα κλείνουμε τα 200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση, να έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε μια άλλη Ελλάδα ικανή να παίξει πρωτοπόρο ρόλο για την προώθηση της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του πολιτισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Γράφουμε Ιστορία της με τους αγώνες μας.
Προχωράμε.
Και αν τα οράματά μας δε χωράνε στη σημερινή πραγματικότητα, δεν εγκαταλείπουμε ούτε τα οράματα, ούτε τη πραγματικότητα.
Αλλά αγωνιζόμαστε για να φέρουμε την πραγματικότητα κοντά στα οράματά μας.
Για ν' αλλάξουμε την πραγματικότητα.
Αγωνιζόμαστε για να αλλάξουμε την Ελλάδα
Για να αλλάξουμε την Ευρώπη.
Για να παραμείνουμε φάρος, πρωτοπόροι στο μεγάλο αγώνα για τη δημοκρατική αλλαγή της Ευρώπης.
Για να ηττηθούν οι δυνάμεις της λιτότητας, οι δυνάμεις της δογματικής εμμονής.
Μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα, μπορούμε να αλλάξουμε την Ευρώπη.
Μπορούμε να νικήσουμε αυτούς που μέχρι χθες φάνταζαν ανίκητοι.
Δίνουμε τη μάχη, προχωράμε.
Ένας χρόνος Αριστερά, ένας χρόνος μάχης, ένας χρόνος αγώνας για να αλλάξουμε τη ζωή μας.
Για την Ελλάδα της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Θα τα καταφέρουμε γιατί είναι η ζωή μας. Είναι το μέλλον μας. Είναι το μέλλον αυτού του τόπου.
Θα τα καταφέρουμε.
Γεια σας.
left.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου