Πρόσφυγες στο Παλαιό Φάληρο

γράφει ο Στέλιος Βαλέτας *

Φαίνεται πως η κρίση, τα τελευταία έξη χρόνια, έχει επηρεάσει πάρα πολύ εμάς τους Φαληριώτες. Πώς να εξηγήσω αλλιώς, το περίεργο γεγονός, να διακριθούμε στη

φιλανθρωπία. Εμείς που φημιζόμασταν πάντα για τόσα πολλά πράγματα εκτός από αυτήν.

Απίστευτο και όμως αληθινό. Φάνηκε καθαρά στη τελευταία κρίση με τους πρόσφυγες που μετέφεραν μαζικά στο μεγάλο γήπεδο του ΤΑΕ KWO DO.

Όλοι περίμεναν εκδηλώσεις αγανάκτησης και διαμαρτυρίας. Να τους πάρετε και να φύγετε, θα φώναζαν παλαιότερα. Τώρα τίποτα, οι μόνοι που έτρεξαν ήταν για να βοηθήσουν τους κατατρεγμένους, με πρώτες τις γυναίκες και τους συλλόγους γυναικών.

Πώς κινητοποιήθηκαν ξαφνικά μέσα στη βροχή και τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα, κανείς δεν γνωρίζει. Και ήταν πολλές. Πήγαν ό,τι είχαν πρόχειρο ή είχαν μαζέψει για αλληλεγγύη, στεγνά ρούχα, τρόφιμα, απλά φάρμακα, μέχρι βραστήρες για τα μπιμπερό. Άνοιξαν τα μπάνια του γηπέδου με ζεστό νερό, για ανθρώπους που είχαν να πλυθούν βδομάδες.

Ύστερα 25 απ’ αυτές, εξασφάλισαν κάποιες εγκαταστάσεις στη Καλλιθέα και άρχισαν να μαγειρεύουν με τις ώρες, σάλτσες και μακαρόνια, σε εκατοντάδες μερίδες. Άλλες έτρεχαν στα σουπερμάρκετ και τους φούρνους για να εξασφαλίσουν τρόφιμα. Σε αυτό διακρίθηκαν οι τέσσερεις φούρνοι της Κοψαχείλας που πρόσφεραν τυρόπιτες και σπανακόπιτες σε μεγάλους αριθμούς. Αυτές παρέσυραν και τους υπόλοιπους.

Αρχές, πολιτικά κόμματα, δημοτικές παρατάξεις, και κυρίως το Δήμο που με τη συνεχή παρουσία του βοήθησε σημαντικά (λέγεται ότι ο ίδιος ο Δήμαρχος συγκινήθηκε ιδιαίτερα).

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε τρεις μέρες, πριν να μεταφερθούν με λεωφορεία στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού. Αυτό το τελευταίο φυσικά πολύ ικανοποίησε τους μεμψίμοιρους και ξενόφοβους, που φοβήθηκαν ότι θα έμεναν μόνιμα εδώ και θα χαλούσαν την μικροαστική βιτρίνα μας. Τι να κάνουμε υπάρχουν και αυτοί, ευτυχώς λίγοι.

Τώρα οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες αυτούς έχουν φθάσει στα Σκόπια ή τη Σερβία και προσπαθούν να περάσουν άλλα σύνορα, ώσπου να τελειώσει ο πόλεμος που ξεσήκωσαν διάφοροι στη χώρα τους. Όσο για μας, θα πρέπει να το παραδεχτούμε επιτέλους, έχουμε αλλάξει πολύ.

Θεώρησα απαραίτητο, να τα γράψω όλα αυτά για να μην ξεχαστεί το σύντομο, αλλά εξαιρετικό, αυτό γεγονός που συνέβη δίπλα μας στο Φάληρο, ανάμεσα στα τόσα άλλα. Μπράβο στις γυναίκες, τις πραγματικές γυναίκες του Φαλήρου. Αισθάνεται καλύτερα κανείς και κοιμάται πιο ήσυχα, όταν ξέρει ότι είναι ανάμεσα σε ανθρώπους.

Υ.Γ. (1) Τα ονόματα των γυναικών είναι σε όλους γνωστά, αλλά καμιά τους δεν θέλει να τα γράψουμε εδώ. Δεν το έκαναν γι’ αυτό.

Υ.Γ. (2) Τα ονόματα των Δ.Σ. των συλλόγων Αθηνά και Μ. Μπεφόν όμως, θα έπρεπε να τα γνωρίζετε όλοι, αλλιώς μάθετέ τα.

* αρχιτέκτονας μηχανικός, τέως Δημοτικός Σύμβουλος

Πηγή: www.rak-pfalirou.gr