Το δάσος στον Υμηττό κάηκε επί προεδρίας του ΣΠΑΥ του δημάρχου Ηλιούπολης κ. Βασίλη Βαλασόπουλου!

του Γιώργου Μπαλτά

Όλα τα γεγονότα συμβαίνουν όχι μόνο στο χώρο αλλά και στο χρόνο! Οι άνθρωποι δημιουργούν ή επηρεάζουν τα γεγονότα από το ρόλο που έχουν στη διαχείριση

των γεγονότων.

Έτσι λοιπόν για την ιστορία της Ηλιούπολης το περιαστικό δάσος Βύρωνα, Ηλιούπολης, Αργυρούπολης κάηκε επί δημαρχίας του κ. Βασίλη Βαλασόπουλου ο οποίος επί πλέον την ίδια περίοδο ήταν Πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ)!

Δεν είναι «άμοιρη ευθυνών», η καθυστέρηση ανάδειξης της νέας Διοίκησης του ΣΠΑΥ. Οι «καινοφανείς» διαδικασίες του Δήμου Ηλιούπολης για τον ορισμό των Αντιπροσώπων της στο ΔΣ του ΣΠΑΥ οδήγησαν σε σχετικές προσφυγές κατά του κύρους αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου. Αποτέλεσμα όχι μόνο καθυστερήσεις, αλλά και μικροπολιτικά παιγνίδια πάνω στη «πλάτες του Υμηττού». Τελικά, πολύ καθυστερημένη η εκλογή του κ. Βαλασόπουλου ως Προέδρου του ΣΠΑΥ μετά από κλήρωση. Ιδού τα αποτελέσματα!

Το μεγαλύτερο μέρος του δάσους που κάηκε ήταν ηλικίας 17 ετών αφού είχε ξανά καεί το 1998 και τα επόμενα χρόνια αναδασώθηκε. Το δάσος θα έρθει στη κατάσταση που ήταν, προ της πυρκαγιάς, μετά από 20 και πλέον χρόνια. Αν προσμετρήσουμε όμως και την οικονομική κατάσταση των Δήμων τα τρέχοντα χρόνια τότε τα πράγματα καθόλου αισιόδοξα δεν προοιωνίζονται!

Στη πρόσφατη και «μοιραία» πυρκαγιά στον Υμηττό, το μόνο που ελέγχεται είναι ο ρόλος των ανθρώπων για την αποτελεσματικότητα των σχεδιασμών τους. Το δάσος και η κατάστασή του ήταν εκεί. Ο χρόνος και οι ανάλογες καιρικές συνθήκες ήταν δεδομένες αλλά και προβλέψιμες. Οι προϋποθέσεις, δυνατότητες, παραλείψεις, άγνοια, έγνοια που διαμορφώσανε οι «αρμόδιοι» είναι δυνατόν να διαπιστωθούν μέσα από τα οργανωμένα σχέδια πυρασφάλειας που καλό είναι να δοθούν στη δημοσιότητα...

Τίποτα δεν έγινε χωρίς μερίδιο ευθύνης των ανθρώπων και ιδίως των «αρμοδίων». Η φύση, απλά, ξεδίπλωσε μπροστά μας την δύναμή της να τιμωρεί και κυρίως να τιμωρεί την ανοργανωσιά , την επιπολαιότητα, την άγνοια , την ιδιοτέλεια , τον εγωϊσμό και κυρίως την ύβρι!

Με τη σειρά τους οι «αρμόδιοι» ξετυλίγουν μπροστά μας τον τρόπο που σκέπτονται! Ίσως αυτό που χρειάζεται τη μεγαλύτερη «μεταρρυθμιστική» παρέμβαση, δεν είναι άλλη από την ανάγκη το πολιτικό προσωπικό που ασκεί εξουσία να μη χρησιμοποιεί το λόγο για να «πετάει τη μπάλα στην εξέδρα» και έτσι να απεκδύεται των «αδυναμιών» του!

Αντικειμενικών ή υποκειμενικών αδυναμιών ή ιδιομορφιών δεν έχει σημασία. Το αποτέλεσμα μετράει! Σε κάθε περίπτωση η υπεροψία όχι μόνο δεν αποτελεί ενωτική δύναμη των αναγκαίων προσπαθειών, αλλά αποτελεί διαλυτικό παράγοντα.

Σχετικά με την καταστροφική πυρκαγιά, το κείμενο ενημέρωσης των πολιτών που εξέδωσε ο κ. Βαλασόπουλος αποτελεί μνημείο «απολογητικού» «ξύλινου λόγου» και μάλιστα για ένα γεγονός που χάθηκε και ανθρώπινη ζωή.

Την ώρα που πρέπει να διαπιστώσουμε τις αιτίες της καταστροφής, ευθύνες, παραλείψεις, αδυναμίες, επικαλούμαστε τον αόρατο κίνδυνο του «εμπρησμού» λες και οι παραλείψεις, η επιπολαιότητα ακόμα και η άγνοια ή η αφέλεια δεν μπορούν να εξισωθούν, με τους «εμπρηστές» τουλάχιστον ως προς το αποτέλεσμα!

Βέβαια οι μεν εμπρηστές δεν εντοπίζονται όσο και αν τους ψάξομε σε αντίθεση με την αμέλεια, την αφέλεια, την αδυναμία, την χαλαρότητα κ.λ.π είναι εύκολο να εντοπισθούν και είναι διορθώσιμες αιτίες!

Από την ανακοίνωση προκύπτει πως ο κ. Βαλασόπουλος απευθύνεται, κατά κύριο λόγο, στους Ηλιουπολίτες παρά την ευθύνη που έχει και ως Πρόεδρος του ΣΠΑΥ και έναντι των πολιτών των όμορων Δήμων που και αυτοί επλήγησαν! Αξίζει να δείτε την σχετική ανακοίνωση του Δήμου Βύρωνα με ιδιαίτερη αναφορά στην συνδρομή όλων των Δημοτικών παρατάξεων στη προσπάθεια κατάσβεσης της πυρκαγιάς στο Δήμο Βύρωνα! Δυο κόσμοι διαφορετικοί πάνω από το ίδιο πρόβλημα!

Αξίζει να προσέξει κάποιος την προσαρμογή της ανακοίνωσης, από το γραφείο τύπου του ΣΠΑΥ! Με τον τίτλο «επαρκέστατη η προστασία του Υμηττού» και με ένθεση στο κείμενο φωτογραφίας εθελοντών σε στιγμές εκπαιδευτικής χαλάρωσης, αναφέρεται στη μεγαλύτερη καταστροφή του Δάσους ως αυτό που συνέβη να είναι κάτι «φυσιολογικό». Από πού προκύπτει το «επαρκέστατη»;

Μας ενημερώνει ο κ. δήμαρχος και πρόεδρος του ΣΠΑΥ: « ο Δήμος διαθέτει σύστημα πρόληψης και όχι πυρόσβεσης. Τα κανόνια αυτά ρίχνουν νερό δύο φορές τη μέρα (πρωί και απόγευμα) με σκοπό την πρόληψη της φωτιάς και όχι την κατάσβεσή της. Άρα λειτούργησαν κανονικά τις ώρες που ήταν ρυθμισμένα για να «καταβρέξουν» την περιοχή και να προλάβουν την πυρκαγιά».

Το ερώτημα που προκύπτει ως απόλυτο λογικό: Το σύστημα αυτό, γιατί δεν «προσήλθε» έστω « επικουρικά» στη κατάσβεση της πυρκαγιάς την ώρα της πυρκαγιάς; Υπάρχει καμιά τεχνική προδιαγραφή του συστήματος που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την ενεργοποίησή του την ώρα της πυρκαγιάς; Γιατί δεν αναφέρεται σ αυτό ο κ. Βαλασόπουλος.

Ο δήμαρχος Ηλιούπολης μας βεβαιώνει πως όσες μάχες έδωσε τις κέρδισε και θα συνεχίσει να κερδίζει μάχες! Από κερδισμένες σε κερδισμένες μάχες φτάσαμε «στου Υμηττού την ολόμαυρη πλαγιά»!

Αποσιωπά πως με τη πυρκαγιά του Σαββάτου δεν χάθηκε μια μάχη «χάθηκε ο πόλεμος» για το περιαστικό δάσος της Ηλιούπολης και των άλλων Δήμων! «Κερδισμένες» μάχες 17 χρόνων για την δημιουργία του δάσους χάθηκαν μέσα σε 2 ώρες. Αυτό το δάσος θα το ξαναδούν τα εγγόνια μας!

Όμως γιατί χάθηκε αυτός ο πνεύμονας πρασίνου; Μπορούσε να μην συμβεί το γεγονός;

Η φωτιά από τη στιγμή που ξέσπασε και έκανε τα πρώτα μέτρα ήταν αδύνατο να ελεγχθεί υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες. Ό,τι μπορούσε να γίνει αφορά την πρόληψη και όχι την καταστολή. Αυτό για το οποίο χρειάζεται να μελετηθεί για την εξαγωγή των αναγκαίων διδαγμάτων είναι αν όλα πήγαν σύμφωνα με το πρόγραμμα εν όψει της υψηλής επικινδυνότητας για πυρκαγιά που ανακοίνωσε η Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας από την προηγούμενη ημέρα 16.7.2015.

Ποια είναι τα βήματα που ακολουθούνται μετά από έκδοση οδηγίας υψηλής επικινδυνότητας; Τα «βήματα» αυτά τηρήθηκαν με την ανάλογη διαφοροποίηση από την συνήθη διαδικασία της εποχής; Ποιος εντόπισε τους μελισσοκόμους που από το πρωί δουλεύανε εκεί; Ποιος τους ενημέρωσε για την επιδείνωση της επικινδυνότητας; Ποιος είδε τον άνθρωπο που μπήκε να περπατήσει στο δάσος; Μήπως η Γενική Γραμματεία Πολιτικής προστασίας δεν ενημέρωσε έγκαιρα;

Τα ερωτήματα είναι πολλά και τείνουν να μας βγάλουν από τη βόλεψη της «συνωμοσίας», του «ξύλινου» λόγου και του αυτοσχεδιασμού «εκ του προχείρου»!

Στην « σιωπηλή πορεία» προς την πυρκαγιά, το μόνο που λειτουργούσε σωστά ήταν η παράλληλη προβολή - ενημέρωση για την επιμνημόσυνη δέηση για τους πεσόντες πυροσβέστες! Καμιά επισήμανση - ενημέρωση των «επίκαιρων» κινδύνων από την διαμόρφωση και εξέλιξη των κλιματολογικών συνθηκών. Για φανταστείτε να μην είχε συμβεί η πυρκαγιά τη Παρασκευή και τη Τετάρτη 22/7, οι μελισσοκόμοι να δουλεύανε στα μελίσσια τους και το «λάθος» τους να είχε συμβεί την ώρα της επιμνημόσυνης δέησης! Δέκα λεπτά χρειάστηκαν για να φτάσει η πυρκαγιά και να αποκλείσει το Ηρώο!

Οι ισχυρισμοί που προβάλλονται περί κλειστών τραπεζών, περί της λειτουργίας ή μη του εγκατεστημένου συστήματος πρόληψης ακόμα και οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί περί εμπρησμού μάλλον «περί (αφελών) προφάσεων των εν πολλαίς παραλείψεις περιπεσόντων αρμοδίων» μοιάζουν, παρά για «βαρύνουσες» και «σοβαρές» διαπιστώσεις! Ιδιαίτερα αυτήν η αναφορά στις κλειστές τράπεζες αξίζουν περαιτέρω και συγκεκριμένων διευκρινίσεων! Διαφορετικά, η επίκληση του γεγονότος αποτελεί ύβρι!

Βέβαια η διαβεβαίωση πως «δεν θα επιτραπεί και η παραμικρή καταπάτηση» έρχεται να καθησυχάσει από τη σύμπτωση συμφερόντων καταπατητών και εμπρηστών. Οι καταπατητές εκτός από τους εμπρηστές χρησιμοποιούν και άλλα τερτίπια!

Ακόμα και την περίπτωση να τους «παρακαλέσουμε» να προστατέψουν το δάσος έναντι κάποιων μικρών «διευκολύνσεων» προς «ανάπτυξη» του Υμηττού! Ιδιαίτερα στους χαλεπούς , οικονομικά , καιρούς που διάγει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η ανάπτυξη του Υμηττού είναι και στόχος του ΣΠΑΥ (Σύνδεσμος Προστασίας και ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Υμηττού δεν είναι)!

Πηγή: www.ilioupolisonline.gr