Ραδιόφωνο: Η Αργεντινή, το ΔΝΤ, τα BRICS και η… «πρωταθλήτρια» Σ. Βούλτεψη
"με θέση και υπογραφή" με τις Αλεξάνδρα Χρηστακάκη και Τζούλη Τσίγκα
Ακούστε εδώ ολόκληρη τη συζήτηση.
Αμφότεροι οι προσκεκλημένοι αναφέρθηκαν διεξοδικά στην Αργεντινή, χώρα την οποία γνωρίζουν -και έχουν «μελετήσει»- πολύ καλά. Ο κ. Ήσυχος άλλωστε γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, από όπου η οικογένειά του μετανάστευσε στον Καναδά, κατά την περίοδο της χούντας του Βιντέλα.
Ο κ. Μελάς προσφάτως έγραψε το βιβλίο (εκδόσεις Πατάκη) «Αργεντινή - Ελλάδα», στο οποίο ανιχνεύει ομοιότητες αλλά και σημαντικές διαφορές ανάμεσα στο οικονομικό και κοινωνικό δράμα που έζησε η χώρα της Λατινικής Αμερικής προ ετών και στο αντίστοιχο, εξελισσόμενο «ημέτερο».
Στο «Κόκκινο» ο καθηγητής ανέφερε συνοπτικά το χρονικό της χρεωκοπίας της «χώρας του ταγκό», προτού καταλήξει στο συμπέρασμα:
«Όπου επεμβαίνει το ΔΝΤ προκαλεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα προσπαθεί να λύσει, επιβάλλοντας ταξικές πολιτικές που διευρύνουν τη φτώχεια να κάνουν αναδιανομή του πλούτου προς τα πάνω».
Μιλώντας για τους «πυλώνες» της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόστηκε επί προεδρίας Μένεμ, καθ’ όλη τη δεκαετία του ’90, υπό τον έλεγχο και την κηδεμονία του ΔΝΤ, πολιτική η οποία οδήγησε και στη χρεωκοπία, ο κ. Μελάς τόνισε μεταξύ άλλων πως «ξεπουλήθηκαν τα πάντα». Με τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, παρατήρησε, ο κόσμος πλήρωνε για υπηρεσίες ποσά που καθορίζονταν ανεξαρτήτως βασικών παραμέτρων (επίπεδο μισθών, πληθωρισμού, κλπ), με βασικό – αν όχι μοναδικό- κριτήριο το επιχειρηματικό κέρδος.
Πρόσθεσε ότι η χρεωκοπία επήλθε, όταν το ΔΝΤ αποφάσισε να μην καταβάλλει μία δόση, επειδή η χώρα εμφάνισε απόκλιση μόλις 0,5% από τον στόχο που είχε τεθεί για το δημόσιο έλλειμμα!
Ο κ. Μελάς σημείωσε επίσης ότι τα νεοφιλελεύθερα δόγματα δεν επέτρεψαν στην Αργεντινή μα αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματά της, όπως το θετικό εμπορικό ισοζύγιο και τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες. Και τελικά την κατέστρεψαν…
«Ας διαβάσουν, ας μάθουν κι ας μην μπερδεύονται…»
«Η αντιπολίτευση καλά θα κάνει να διαβάσει το βιβλίο του κ. Μελά, διότι όταν μιλά για την Αργεντινή μπερδεύει τον ίδιο το χρόνο» είπε με σκωπτική διάθεση ο κ. Ήσυχος, σπεύδοντας να διευκρινίσει ότι δεν εννοεί μόνο την κυρία Βούλτεψη, μολονότι εκείνη «παίρνει πρωτάθλημα» στο συγκεκριμένο… σπορ, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.
Είπε μεταξύ άλλων ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας: «Τι εννοούν όταν λένε ‘να μην γίνουμε Αργεντινή’; Εάν εννοούν να μην γίνουμε η Αργεντινή που χρεοκόπησε το 2001 εξ αιτίας συγκεκριμένων πολιτικών, ασφαλώς και δεν πρέπει να γίνουμε».
Ο κ. Ήσυχος νουθέτησε ακόμη τους συντηρητικούς, πολιτικούς και σχολιαστές, να μελετήσουν συνολικά την ιστορία των χωρών της Λατινικής Αμερικής, κατά την τελευταία εικοσαετία. «Όλες πέρασαν από τον πάγκο του ΔΝΤ και όλες ξεμπέρδεψαν με αυτό, για να ανασάνουν. Μοναδική εξαίρεση η Γουατεμάλα, που εμφανίζει τους μεγαλύτερους δείκτες θνησιμότητας» ανέφερε.
Ο υπουργός έκανε νύξεις σε σημαντικούς σταθμούς των εξελίξεων στην Αργεντινή, εφ’ όλης της ύλης: Από τη χρεωκοπία μέχρι την κατοπινή πολιτική των Κίρχνερ, οι οποίοι απομάκρυναν τη χώρα από τη «μέγγενη» του ΔΝΤ και των μονεταριστικών δογμάτων, και από το πώς αντέδρασαν – ή και αντιδρούν- οι πρώην δανειστές έως τον σημερινό «κύκλο ύφεσης και πληθωριστικών πιέσεων» που -όπως είπε ο κ. Ήσυχος- οφείλεται εν πολλοίς στις συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης, πάνω στη χώρα.
«Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά, ανάμεσα στην Αργεντινή και σε εμάς» είπε ο κ. Ήσυχος και εξήγησε: «Σημειώθηκαν σεισμικές πολιτικές εξελίξεις στη Λατινική Αμερική, σε Βραζιλία, Βενεζουέλα, Βολιβία, Ισημερινό…». Διαμορφώθηκε, σημείωσε ο κ. Ήσυχος, ένας ευνοϊκός πολιτικός περίγυρος, ο οποίος στήριξε και οικονομικά (ιδίως η Βενεζουέλα του Τσάβες) την Αργεντινή, την εποχή που εκείνη πάσχιζε να ανορθωθεί και να «ανασάνει».
Αντιθέτως, «εμείς στη σημερινή Ευρώπη ξεχωρίζουμε ακόμη σαν τη μύγα μέσα στο γάλα» τόνισε ο υπουργός, που αναφέρθηκε στην Ισπανία και τους Podemos, προτού πει ότι χρέος τον δυνάμεων της Αριστεράς είναι «να κρατήσουν ζωντανό τον εφιάλτη που αρχίζουν τώρα να βλέπουν ευρωπαϊκές ελίτ», βλέποντας τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και το ενδεχόμενο ανάλογων εξελίξεων στην Ιβηρική Χερσόνησο.
Στην εξέλιξή της, η συζήτηση έφθασε στη γνωστή πρωτοβουλία των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Ν. Αφρική), για την οποία κ. Ήσυχος έκανε τρεις επισημάνσεις:
Πρώτη: Η ομάδα των BRICS απευθύνθηκε στην Ελλάδα, όχι το αντίστροφο.
Δεύτερη: Η πρότασή τους, να ενταχθεί η Ελλάδα στην τράπεζα που συγκρότησαν, αξίζει να μελετηθεί σοβαρά.
Τρίτη: Η εν λόγω τράπεζα δεν είναι ένας κοινός οίκος που δανείζει, «με τη λογική "σου δίνω δέκα για να πάρω δεκαπέντε"». Είναι αναπτυξιακή - επενδυτική, που σημαίνει ότι μπορεί να βοηθήσει στην «αξιοποίηση δομών και πλεονεκτημάτων κάθε χώρας», φυσικά με όρους επωφελείς για όλους. Ταιριάζει σε επενδυτικά σχέδια που αναλαμβάνουν κράτη.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετική με τις αντιδράσεις, τις οποίες προκάλεσε το ταξίδι Τσίπρα στη Ρωσία, ο κ. Ήσυχος είπε:
«Ο βασικός εταίρος της Ρωσίας στην Ευρώπη είναι η Γερμανία. Δεν κάνει τίποτε που αντίκειται σε ευρωπαϊκούς κανόνες ή σε ευρωπαϊκή νομολογία. Γιατί όμως να έχει η Γερμανία αυτό το αποκλειστικό προνόμιο; Εάν πχ κάποιες βαλκανικές χώρες βλέπουν ότι θα τις εξυπηρετούσε η επέκταση ενός συγκεκριμένου αγωγού φυσικού αερίου, τι θα μπορούσε να δικαιολογήσει τις αντιδράσεις, πέραν της λογικής των διαφορετικών μέτρων και σταθμών;»
Πηγή: www.stokokkino.gr
Ο κ. Μελάς προσφάτως έγραψε το βιβλίο (εκδόσεις Πατάκη) «Αργεντινή - Ελλάδα», στο οποίο ανιχνεύει ομοιότητες αλλά και σημαντικές διαφορές ανάμεσα στο οικονομικό και κοινωνικό δράμα που έζησε η χώρα της Λατινικής Αμερικής προ ετών και στο αντίστοιχο, εξελισσόμενο «ημέτερο».
Στο «Κόκκινο» ο καθηγητής ανέφερε συνοπτικά το χρονικό της χρεωκοπίας της «χώρας του ταγκό», προτού καταλήξει στο συμπέρασμα:
«Όπου επεμβαίνει το ΔΝΤ προκαλεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα προσπαθεί να λύσει, επιβάλλοντας ταξικές πολιτικές που διευρύνουν τη φτώχεια να κάνουν αναδιανομή του πλούτου προς τα πάνω».
Μιλώντας για τους «πυλώνες» της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόστηκε επί προεδρίας Μένεμ, καθ’ όλη τη δεκαετία του ’90, υπό τον έλεγχο και την κηδεμονία του ΔΝΤ, πολιτική η οποία οδήγησε και στη χρεωκοπία, ο κ. Μελάς τόνισε μεταξύ άλλων πως «ξεπουλήθηκαν τα πάντα». Με τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, παρατήρησε, ο κόσμος πλήρωνε για υπηρεσίες ποσά που καθορίζονταν ανεξαρτήτως βασικών παραμέτρων (επίπεδο μισθών, πληθωρισμού, κλπ), με βασικό – αν όχι μοναδικό- κριτήριο το επιχειρηματικό κέρδος.
Πρόσθεσε ότι η χρεωκοπία επήλθε, όταν το ΔΝΤ αποφάσισε να μην καταβάλλει μία δόση, επειδή η χώρα εμφάνισε απόκλιση μόλις 0,5% από τον στόχο που είχε τεθεί για το δημόσιο έλλειμμα!
Ο κ. Μελάς σημείωσε επίσης ότι τα νεοφιλελεύθερα δόγματα δεν επέτρεψαν στην Αργεντινή μα αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματά της, όπως το θετικό εμπορικό ισοζύγιο και τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες. Και τελικά την κατέστρεψαν…
«Ας διαβάσουν, ας μάθουν κι ας μην μπερδεύονται…»
«Η αντιπολίτευση καλά θα κάνει να διαβάσει το βιβλίο του κ. Μελά, διότι όταν μιλά για την Αργεντινή μπερδεύει τον ίδιο το χρόνο» είπε με σκωπτική διάθεση ο κ. Ήσυχος, σπεύδοντας να διευκρινίσει ότι δεν εννοεί μόνο την κυρία Βούλτεψη, μολονότι εκείνη «παίρνει πρωτάθλημα» στο συγκεκριμένο… σπορ, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.
Είπε μεταξύ άλλων ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας: «Τι εννοούν όταν λένε ‘να μην γίνουμε Αργεντινή’; Εάν εννοούν να μην γίνουμε η Αργεντινή που χρεοκόπησε το 2001 εξ αιτίας συγκεκριμένων πολιτικών, ασφαλώς και δεν πρέπει να γίνουμε».
Ο κ. Ήσυχος νουθέτησε ακόμη τους συντηρητικούς, πολιτικούς και σχολιαστές, να μελετήσουν συνολικά την ιστορία των χωρών της Λατινικής Αμερικής, κατά την τελευταία εικοσαετία. «Όλες πέρασαν από τον πάγκο του ΔΝΤ και όλες ξεμπέρδεψαν με αυτό, για να ανασάνουν. Μοναδική εξαίρεση η Γουατεμάλα, που εμφανίζει τους μεγαλύτερους δείκτες θνησιμότητας» ανέφερε.
Ο υπουργός έκανε νύξεις σε σημαντικούς σταθμούς των εξελίξεων στην Αργεντινή, εφ’ όλης της ύλης: Από τη χρεωκοπία μέχρι την κατοπινή πολιτική των Κίρχνερ, οι οποίοι απομάκρυναν τη χώρα από τη «μέγγενη» του ΔΝΤ και των μονεταριστικών δογμάτων, και από το πώς αντέδρασαν – ή και αντιδρούν- οι πρώην δανειστές έως τον σημερινό «κύκλο ύφεσης και πληθωριστικών πιέσεων» που -όπως είπε ο κ. Ήσυχος- οφείλεται εν πολλοίς στις συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης, πάνω στη χώρα.
«Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά, ανάμεσα στην Αργεντινή και σε εμάς» είπε ο κ. Ήσυχος και εξήγησε: «Σημειώθηκαν σεισμικές πολιτικές εξελίξεις στη Λατινική Αμερική, σε Βραζιλία, Βενεζουέλα, Βολιβία, Ισημερινό…». Διαμορφώθηκε, σημείωσε ο κ. Ήσυχος, ένας ευνοϊκός πολιτικός περίγυρος, ο οποίος στήριξε και οικονομικά (ιδίως η Βενεζουέλα του Τσάβες) την Αργεντινή, την εποχή που εκείνη πάσχιζε να ανορθωθεί και να «ανασάνει».
Αντιθέτως, «εμείς στη σημερινή Ευρώπη ξεχωρίζουμε ακόμη σαν τη μύγα μέσα στο γάλα» τόνισε ο υπουργός, που αναφέρθηκε στην Ισπανία και τους Podemos, προτού πει ότι χρέος τον δυνάμεων της Αριστεράς είναι «να κρατήσουν ζωντανό τον εφιάλτη που αρχίζουν τώρα να βλέπουν ευρωπαϊκές ελίτ», βλέποντας τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και το ενδεχόμενο ανάλογων εξελίξεων στην Ιβηρική Χερσόνησο.
Στην εξέλιξή της, η συζήτηση έφθασε στη γνωστή πρωτοβουλία των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Ν. Αφρική), για την οποία κ. Ήσυχος έκανε τρεις επισημάνσεις:
Πρώτη: Η ομάδα των BRICS απευθύνθηκε στην Ελλάδα, όχι το αντίστροφο.
Δεύτερη: Η πρότασή τους, να ενταχθεί η Ελλάδα στην τράπεζα που συγκρότησαν, αξίζει να μελετηθεί σοβαρά.
Τρίτη: Η εν λόγω τράπεζα δεν είναι ένας κοινός οίκος που δανείζει, «με τη λογική "σου δίνω δέκα για να πάρω δεκαπέντε"». Είναι αναπτυξιακή - επενδυτική, που σημαίνει ότι μπορεί να βοηθήσει στην «αξιοποίηση δομών και πλεονεκτημάτων κάθε χώρας», φυσικά με όρους επωφελείς για όλους. Ταιριάζει σε επενδυτικά σχέδια που αναλαμβάνουν κράτη.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετική με τις αντιδράσεις, τις οποίες προκάλεσε το ταξίδι Τσίπρα στη Ρωσία, ο κ. Ήσυχος είπε:
«Ο βασικός εταίρος της Ρωσίας στην Ευρώπη είναι η Γερμανία. Δεν κάνει τίποτε που αντίκειται σε ευρωπαϊκούς κανόνες ή σε ευρωπαϊκή νομολογία. Γιατί όμως να έχει η Γερμανία αυτό το αποκλειστικό προνόμιο; Εάν πχ κάποιες βαλκανικές χώρες βλέπουν ότι θα τις εξυπηρετούσε η επέκταση ενός συγκεκριμένου αγωγού φυσικού αερίου, τι θα μπορούσε να δικαιολογήσει τις αντιδράσεις, πέραν της λογικής των διαφορετικών μέτρων και σταθμών;»
Πηγή: www.stokokkino.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου