M. Μπαρσέφσκι: «Ο Ρωμανός θυσιάζεται για τις αξίες του, αλλά θα είναι τραγικό να έχουμε θύμα»
γράφει
η Ντίνα Μπατζιά
"Οι πολιτικοί αγώνες δίνονται με περίσσευμα καρδιάς. Ο Ρωμανός δίνει ένα πάρα πολύ σκληρό αγώνα σε πολύ μικρή ηλικία, για τις προσωπικές του αξίες και για όλους τους κρατούμενους. Αυτό έχει ένα στοιχείο ηρωικό, αλλά ταυτόγχρονα κι ένα στοιχείο που είναι ικανό να τον κάνει να συνεχίσει με τέτοια απολυτότητα την απεργία πείνας, να φτάσει τα πράγματα στα άκρα, αν η πολιτεία δεν ικανοποιήσει το δίκαιο αίτημά του.
Με φοβίζει, όχι γιατί ο ίδιος επέλεξε να παλέψει, αλλά το ποια είναι η κατάληξη που θα έχει ο αγώνας του. Και το να φύγει ένα παιδί από τη ζωή, έστω και με αυτό τον ηρωϊκό τρόπο, δεν παύει να είναι τραγικό. Εγώ δεν θέλω θύματα.
Βάζει τον εαυτό του ως θυσία, διεκδικώντας το απόλυτα αυτονόητο. Κι αυτό η πολιτεία πρέπει να το λάβει σοβαρά υπόψιν".
Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ.
Σχολιάζοντας απόψεις που κυκλοφορούν τις τελευταίες ημέρες στο διαδίκτυο, για το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να θέλει την αναταραχή που θα δημιουργούσε μια τραγική κατάληξη για τον Ν. Ρωμανό, είπε:
"Είναι ένα σενάριο κάποιοι από την κυβέρνηση να θέλουν νεκρό. Αυτή η κυβέρνηση είναι πράγματι επικίνδυνη. Κι επειδή βαδίζει χωρίς πολιτικό σχέδιο, είναι ικανή για οτιδήποτε. Ακόμη και να επιδιώξει η ίδια να πυροδοτήσει μια μαζική έκρηξη οργής στη νεολαία, για να δικαιολογήσει την παραμονή της στην εξουσία. Βέβαια, μια τέτοια λογική, στη θέση της θα κατέληγε μπούμερανγκ. Γι' αυτό και η δική μας αντίδραση πρέπει να είναι τέτοια που να μην οδηγήσει σε ένα τραγικό αποτέλεσμα.
Είναι βαθύτατα πολιτικό το θέμα, αφορά τις φυλακές τύπου Γ΄ και μια μεγάλη κατηγορία κρατουμένων"
Για την δήλωση Λοβέρδου στο twitter πως ο Ρωμανός δικαιούται να σπουδάσει, η Μ. Μπαρζέφσκι σχολίασε πως "ανοίγει παράθυρα διεξόδου η δήλωση Λοβέρδου, αλλά σ αυτή τη κυβέρνηση δεν έχω καμία εμπιστοσύνη".
Ενα κείμενο της Μ. Μπαρσέφσκι για το Νίκο Ρωμανό
Ο Νίκος Ρωμανός έχει ήδη ξεπεράσει τις 20 μέρες απεργίας πείνας. Μιας απεργίας πείνας «στεγνής», στη διάρκεια της οποίας δεν παίρνει ούτε χυμούς, ούτε οποιοδήποτε συστατικό που θα μπορούσε να παρατείνει τον χρόνο μη επέλευσης μιας ανήκεστης βλάβης της υγείας του. Το είδος της απεργίας πείνας που πραγματοποιεί επιταχύνει δραματικά την πιθανότητα ενός τραγικού αποτελέσματος.
Διεκδικεί κάτι που είναι απολύτως θεμιτό: Το δικαίωμα, όντας κρατούμενος, να μπορεί να παρακολουθεί τη σχολή του. Αυτό, σε οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος, θα έπρεπε να είναι μια αυτονόητη πολιτική. Αντίθετα, οι μηχανισμοί του κράτους εξαντλούν πάνω του έναν ανάλγητο αυταρχισμό και μια φρικαλέα εκδικητικότητα.
Ο Νίκος Ρωμανός ήταν ο «κολλητός» στα χέρια του οποίου ξεψύχησε ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, μετά τον θανάσιμο πυροβολισμό του από τον αστυνομικό Κορκονέα . Είναι φυσικό ότι αυτό το γεγονός θα τον σημαδεύει και θα τον οριοθετεί για όλη του τη ζωή. Είναι παράλληλα ένας άνθρωπος που κακοποιήθηκε πάρα πολύ κατά τη σύλληψη του. Γι’ αυτή την κακοποίηση κανένας αστυνομικός δεν τιμωρήθηκε.
Κατανοώ, αλλά και με τρομάζει το «πείσμα» του, γιατί θυμάμαι. Θυμάμαι ότι όταν στην ίδια ηλικία με τον Ρωμανό έκανα μια αντίστοιχη απεργία πείνας στη φυλακή, ήμουν αποφασισμένη να πεθάνω, δεν ήμουν διατεθειμένη να υποχωρήσω σε τίποτα λιγότερο από την ικανοποίηση του αιτήματος μου. Ήταν θέμα αξιοπρέπειας και παράλληλα το έβλεπα ως τη δική μου προσωπική συνεισφορά στην αριστερά και στο κίνημα.
Σωστά ή λάθος, δεν έχει σημασία. Βλέπω την ίδια ακριβώς και μεγαλύτερη πολιτική «αποκοτιά» στον νεαρό αναρχικό Νίκο Ρωμανό. Κι αυτό με φοβίζει. Και με φοβίζει ιδιοτελώς. Γιατί αν επιτρέψουμε τη θυσία του, αυτό θα είναι ένα στίγμα που θα σημαδεύει επονείδιστα και τις δικές μας τις ζωές.Πηγή: stokokkino.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου