'Hey γαμημένε άστεγε, κάνε πιο κει, δεν μπορώ να περάσω με το ποδήλατό μου...
γράφει ο Χρήστος Κοτρώτσιος*
"...μετανάστες με κρεμάμενα κουδουνάκια στα άκρα τους διασκεδάζουν τον κόσμο στην Ερμού και οικογένειες σταματούν για να απολαύσουν το θέαμα, όποιος έχει αφήνει το σκουπιδάκι του στο χαρτόκουτο μπροστά στους μετανάστες και συνεχίζει το δρόμο του, μέχρι που τρεις λιμουζίνες μαύρες σταματούν, μπάτσοι σπρώχνουν τον κόσμο και τρεις πλούσιες κυρίες με φανταχτερά ρούχα στέκονται μπροστά στο σόου και αφήνει η καθεμιά από δύο τεράστιες πολύχρωμες σακούλες γεμάτες σκουπίδια.
Οι δημοσιογράφοι παραληρούν και ο κόσμος κλαίει με αναφιλητά απ' την συγκίνηση μουρμουρίζοντας πως υπάρχει ελπίδα τελικά...
αποτρελαμένοι χίπστερς φωτογραφίζουν άστεγους με φίλτρο στο φακό της κάμερας για να ανέβει στο προσωπικό τους μπλογκ και να συζητάνε με τους υπόλοιπους χίπστερς τις φωτοσκιάσεις στο μπουφάν του άστεγου και μαζεύονται στο σπίτι του αρχιχίπστερ για να αναλύσουν την κατάσταση...
''Hey γαμημένε άστεγε, κάνε πιο κει, δεν μπορώ να περάσω με το ποδήλατό μου...σεβάσου επιτέλους και τους άλλους, hey γαμημένε άστεγε''
* ο Χρήστος Κοτρώτσιος είναι συγγραφέας,
απόσπασμα-προδημοσίευση από το υπό έκδοση βιβλίο του
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου