Επανεξέταση του ν.σ. για τους αιγιαλούς ζητάει η Συνήγορος του Πολίτη

γράφει η Ηλέκτρα Βισκαδουράκη

Επανεξέταση του συνόλου του νομοσχεδίου για τους αιγιαλούς και τις παραλίες ζητάει με επιστολή της η Συνήγορος του Πολίτη (ΣτΠ) Καλλιόπη Σπανού από τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη

επισημαίνοντάς του ότι με το παρόν "η συνταγματική κατοχύρωση του δημόσιου και κοινόχρηστου χαρακτήρα του αιγιαλού, της παραλίας, της όχθης και της παρόχθιας ζώνης τίθεται εν αμφιβόλω προσβάλλοντας τη διασφάλιση της απρόσκοπτης πρόσβασης των πολιτών στον αιγιαλό, υποθηκεύοντας την περιβαλλοντική αξία της παράκτιας ζώνης και εκθέτοντας τη χώρα στη διεθνή κοινότητα". Η ΣτΠ επισημαίνει, μάλιστα, ότι ο συνδυασμός του νομοσχεδίου για τους αιγιαλούς μαζί με τα υπό διαβούλευση νομοσχέδια "Ρυθμίσεις κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις" και "Επίλυση ιδιοκτησιακών διαφορών μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτών" "δημιουργούν τη βάσιμη αίσθηση ότι αμιγώς χρηματοοικονομικά κριτήρια υπερισχύουν της πρωταρχικής ισορροπίας μεταξύ ανάπτυξης και περιβαλλοντικής προστασίας".
 

Οδηγούμαστε σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις

 
Η ΣτΠ επισημαίνει ότι το νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς και τις παραλίες μεταβάλλει ριζικά το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο καθώς "δεν φαίνεται να υπάρχει πρόθεση για την αναμενόμενη ολοκληρωμένη προσέγγιση του παράκτιου χώρου", σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το μεσογειακό πρόγραμμα "Δράσεις" των Ηνωμένων Εθνών, τις κοινοτικές συμβάσεις και τις συναφείς διεθνείς περιβαλλοντικές συμβάσεις. Διαπιστώνει επίσπευση των διαδικασιών καθορισμού του παλαιού αιγιαλού από τις αρμόδιες υπηρεσίες, που δεν λαμβάνει υπόψιν τη σχετική νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, και η ΣτΠ εκτιμά ότι αυτό θα οδηγήσει σε "περαιτέρω υποβάθμιση του παράκτιου μετώπου".

Εξειδικεύοντας, η Συνήγορος παρατηρεί ότι στις διατάξεις του νομοσχεδίου υπάρχει πλήρης διαχωρισμός της διαδικασίας καθορισμού της ζώνης αιγιαλού από τη ζώνη της παραλίας και τονίζει ότι "η επιλογή του αποχωρισμού των δύο διαδικασιών, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία σχετικής χρονικής πρόβλεψης για τον καθορισμό της παραλίας και την τριετή μόνο δέσμευση των θιγομένων να απέχουν της οικοδόμησης της παραλίας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσει στη δημιουργία μη αναστρέψιμων καταστάσεων, που αντιβαίνουν στον κοινόχρηστο χαρακτήρα της παραλίας".

Ειδικά για τις παραχωρήσεις του αιγιαλού, η ΣτΠ τονίζει ότι με τις διατάξεις του νόμου "δεν λαμβάνεται υπ' όψιν κανένας περιορισμός με βάση την φέρουσα ικανότητα, που διασφάλιζε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και το δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης", το οποίο "καταστρατηγείται σχετικά με την απόλαυση κοινόχρηστων χώρων και αγαθών". Τονίζει, μάλιστα, ότι με τις διατάξεις του "επεκτείνεται η δυνατότητα παραχωρήσεων αιγιαλού ή και παραλίας, πέραν αυτών που αφορούν στην κατασκευή έργων και σε παραχωρήσεις για ευκαιριακούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, ακόμη και αν επιφέρουν σοβαρές μορφολογικές αλλοιώσεις".

Ενώ για τις νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων στους αιγιαλούς η Συνήγορος επισημαίνει ότι "παρέχεται για πρώτη φορά η δυνατότητα νομιμοποίησης των μη νομίμως υφιστάμενων έργων με απόφαση του γ.γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης ακόμη και χωρίς την επαρκή πρόβλεψη για τυχόν περιβαλλοντικές επιπτώσεις και ανεξαρτήτως εάν για τα έργα αυτά έχουν εκδοθεί και τελεσιδικήσει εκθέσεις αυθαίρετων κατασκευών ή πρωτόκολλα κατεδάφισης ή εάν έχουν καταστεί τελεσίδικα κατεδαφιστέα με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις". Σημειώνει, μάλιστα, ότι "οι προϋποθέσεις νομιμοποίησης που τίθενται δεν εξασφαλίζουν επαρκή περιβαλλοντική προστασία και δεν θέτουν συγκεκριμένα κριτήρια ανάλογα με το μέγεθος και το είδος του έργου, ενώ η νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών έχει μόνιμο χαρακτήρα σε αντίθεση με τις πρόσφατες νομοθετικές πρωτοβουλίες του ΥΠΕΚΑ για την 'τακτοποίηση' των αυθαιρέτων".

Πηγή